çocuğa derdimi anlatıyorum. böyle böyle oldum diyorum, kötüyüm işte anlamasını sağlamaya çalışıyorum. bana gelip ahhh ahh zamanında bende çok yaşadım, neler yaşadım bi bilsen diyor. abi banane şimdi senin zamanında yaşadıklarından. ben güncel yaşıyorum ya hani azcık telkin etsen. zamanında bende yaşadım bak böyle böyle yap desen daha iyi değil mi ? hep vardır bu rol çalma olayı ya. birine derdini anlatırsın, o da bir şey mi diye başlar kendini anlatır. ulan bir de ben dert anlatan biri de değilim, 40 yılın başında birine açılasım geldi, patlamak üzereydim, anlattım. daha da sinirlendim. yalnız olan insanlara baya özeniyorum yalnız. ama böyle saf kaliteli yalnızlıktan bahsediyorum. herkes hayatının bir döneminde öyle yaşamalı bence. ne aile, akraba ne arkadaş ne sevgili olmalı. velhasıl zor günler yaşıyorum, her sabah uyandığımda bugün bir şey olmaz inşallah diye uyanıyorum. bu arada aşk acısı çeken arkadaşlara bi tavsiye; zamanında bende aşk acısını fazlasıyla abartan bir insandım ama sonra evde, ailede huzur yoksa zaten huzurlu bir sevgililik de olmayacağını fark ettim, aşk acı yaşamaya vaktim kalmadı. abartmayın arkadaşlar, o da bir insan ve inanın karşınıza yeni birisi mutlaka çıkıyor.

okurken dedim aha ben vala ben anaaa nasil da ben , hatta önceden yazmıştım bunla ilgili bişi .. şu zamanda kendi derdinin dermanı olucan arkadaş çünkü herkes bencil bi de derdin varken dinlemeyip sana derdini anlatıyorlar ya şey gibi dolu vazoya su koymak gibi taşıyoz aga görmuyon muu görmezler işte neyse ama ben seni dinlerim çok manyak dinlerim her zaman buyur yani .

"boşuna heveslenmemekte yarar var, insanların aslında birbirlerine söyleyecekleri hiçbir şey yoktur, karşılıklı olarak yalnızca kendi acılarını anlatırlar, bu böyledir. herkesin derdi kendine, dünyanınki de hepimize."

@zappingdegilsapping dedim ya hiç sevmem dert anlatmayı. birkaç sene önce çok ciddi zor günler yaşadım, o zaman öğrendim kendi kendime telkin vermeyi, kendimle dertleşmeyi. çok kez bilirim aynanın karşısına geçip hem ağlayıp hem anlattığımı. yok mu çevremde anlatabileceğim insanlar, var elbette. çok yakın bir arkadaşım var, kardeşten öte. anlatsam sabaha kadar dinler biliyorum ama anlatmam, zaten onun da uğraştığı bir sürü şeyi var. hep bu yüzden oluyor zaten, onu bunu düşünmekten kendi içimizle başbaşa kalıyoruz. şimdi ne zaman yüksek sesle konuşan biri duysam ellerim titrer, geçen gün sol kolumun ağrsından yataktan bi süre kalkamadım. bunlar yeni yeni olmaya başlayınca fark ettim ki içimde fazla kalmışlar, dışarı böyle çıkıyorlar. bu arada ben de inanılmaz dert dinleyiciyimdir, üstelik insanlara iyi geldiğim söylenir, o yüzden ne zaman lazım olursa buyur gel, çözümü olmasa bile; mutluluk paylaştıkça çoğalır, hüzün paylaştıkça azalır.

zaten okurken bu yüzden aynı ben dedim ya ben de hiç dert anlatmam ama fark ettim ki dert anlatmam deyip kendimi anlatmamız da biraz dert anlatmaya benziyo ve diyosun ki evet ya ben kimseye bir sey anlatmadan kendi sorunlarimi cozebilecek kadar güçlüyüm demem o ki bu senin gücünü gösteriyo bu yüzden mutlu ol , bi yandan da şöyle bi durum var ama dert anlatmamak tepkilerini ortaya koymamak değildir yani yaşadığın olaylara o an tepki ver asla içine atma çünki sonradan hem karşındakine hem kendine zarar versin ve bak hastalaniyosun zaten hastalıkların çoğunun sebebi bundan geliyo. burda kimse kimseyi tanimiyo bu yüzden rahatça paylaşabilirsin çünkü kimse seni dinlemek istemiyorsa yalandan dinlerim demez her şey doğal herkes doğal :)

@zappingdegilsapping yazarken ben de fark ettim, ben dert anlatmam dedim dedim de baya dert yanmışm. :d neyse ki biraz olsun rahatladım, doktora gitmeyi planlıyorum. kendim için bir şeyler yapmaya başlayacağım. ve tamamen kendi ayaklarımın üstünde durmaya başladığımda allah nasip ederse bugünlerin hesabını soracağım sorumlulardan. her neyse daha fazla uzatmadan, teşekkür ederim tüm söylediklerinden, zaman ayırdığın için, ben buralara yeni katıldım ama artık hep buralarda olacağım belli ki. İyi geceler..

son kısma inaniyorum mutlaka biri cikiyor

artık dert ve tasalara takılı kalmıyorum salıyorum olacağına varsın diyorum bitkisel hayatta gibiyim bir nevi. tek düşmanım kendimim yani sana da tavsiye ederim . huzur mutluluk aile saadeti sevgili gibi olaylara takılı kalmayıp sallayın hayat o zaman daha cilveli oluyor. ne demiş ahmet kaya , su akar yolunu bulur . @sarisinnn

önemli olan aşk acısı değil zaten.sevdiğini kaybetmenin acısı zor olan.İkisi farklı

@jackintumoru tam ustune bastin daha guzel aciklanamazdi

İnsanlar aşkla sevgiyi karıştırıyorlar.hiç sevmemiş olanlar.. @greeneyedd