yillar sonra geldigim en son cocukken ayrildigim memleketimde yasadigim kimlik bunalimini tanimlayamiyorum.neydim ne olmusum eski saf masum halimi ve dusuncelerimi hatirliyorum ama artik oyle dusunemiyorum.affetmenin bilgeligini goruyorum ama bu nefreti sindiremiyorum.kucukken filmlerde gordugum ve nefret ettigim kotu sadist basrollerden olan kotu adamlar gibi bi hale donusmek istiyorum.guclu kibirli sapik ve umursamaz.bunu tanimlayamiyorum 1 ay once intihar icin ilaclarim yatagimin bas ucundaydi ve suan buradayim.bunca ezilmenjn asagilanmanin sonucunda kibirli guclu sadist sapik ve duygusuz olmak istiyorum duygularim sevgim vicdanim beni ezik kiliyor gitgide buna ikna oluyorum.

suan istedigim pek cok seyi yapabilecek maddi veya bilimkurgu gibi bir guce sahip olsam neler yapardim diye kendime soruyorum.cok barbarca acimasizca seyler geliyor aklima ve daha kotusu vicdanim bu dusunceleri ortemiyor onlara yetemiyor insanlar vicdan yorganimi kestilrr delik desik ettiler kirlettiler ama yasiyorum iste bu kanser hala durmuyor b hastalikli dusunceler geri dondurulemiyor