ooof oof sanki bütün dünya yıkılmışta ben altında kalmış gibiyim. hayat niye hiç yüzüme gülmüyosun mutlu olmak istiyorum artık bende ya. dışardan gören ne kadar güler yüzlü şen şakrak diyodur ama siz gelinde bir onu içime sorun. İçim kan aglıyor içim. su koskaca ünşv de kimse görmüyo bu halimi :((

arkadaşlar size bir soru sormak ve yardım etmenizi bekliyorum?? şimdi güzel sanatlar fakültesinde öğretmenlik okuyan bir arkadaş var. biz bu arkadaşla bir kursta tanıştık. ben bu bayan arkadaşla konuştum duygularımı ilettim kendisine hayır ben istemiyorum dedi. bu olayın izerinden 6 ay gecti ve bu süre içerisinde biz hiç bir şekilde bir daha görüşmedik ve konuşmadık. son zamanlarda yaptığım paylaşımlarımı ve check-in lerimi ilk begenen kişi o oluyor. aynı şekilde bende öyle yapıyorum. karşılıklı bir takip sürecine girdik. kampüslerimiz bile farklı oldugu için hiç bir şekilde birbirimizi görmüyoruz. bu arkadasında hiç bir şekilde bir erkek arkadası yok. acaba diyorum fikri degiştide yeşil ışık mı yakıyo? sizce ne yapmalıyım yardımcı olursanız sevinirim??

bir kaç gün önce tramvayda bir bayan arkadaş dikkatimi çekti. nasıl dikkatimi çekti derseniz güzel olduğundan beğendiğimden dolayı değil. tamam iyiydi hoştu ama en önemlisi elinde resat nuri güntekinin çalıkuşu kitabı vardı. öncelikle bir şaşırdım nasıl olur hala çalıkuşu okunuyor mu dedim kendi kendime daha sonra ya eğitim yada fen edebiyat fakültesi öğrencisidir ders için okuyodur diye düşündüm. aynı r11 e bindik. arkadas benim bir önümde olduğu için baktım eğitimde inmedi kesin fen edebiyattır dedim. neyse fen edebiyata geldik orda da inmedi :) mühendisliğe geldik beraber indik :)) nasıl yaa hala çalıkuşu okuyabilen arkadaşlar varmış demekki dedim. burdan o arkadaşa saygılarımı iletiyorum. dipnot: bende kitap okumayı severim ama çalıkuşu okumadım.