yaşayamayacağım tecrübeleri, buluşamayacağım insanları, gerçekleşmeyecek hayalleri, içimde çok derin bir acıyla selamlayarak uyuyorum.son hep çok yakın, en yakın insandan daha yakın.umutsuzluk çok büyük, tanrı gibi.benim ütopyam da bana bile yer yokken bu anlamı meçhul,kargaşa içindeki hayatımı sorgulayarak uyuyorum.geçmişte değer verip karşılığını bulamadığım ve bana ihanet eden insanlara harcadığım vaktin pişmanlığıyla uyuyorum.kişi kendi benliğine mahkum,benliğim bu vücuda,vücudum ise toprağa.o günün geleceğini bilerek mutlulukla uyuyorum.uyumuyorum.ölüyorum.
ölmüyorsun.öldüğünü sanıp,hayatın senden aldıklarını izliyorsun.yaşıyorsun.yaşadığını sanıp,her gün biraz daha eksiliyorsun.

vallahi yazdım.çok süper oldu,ne kadar güzel ifade etmişim kendimi lan,canım kendim iyi ki varım

okumaya vakit ayıran arkadaşlar yaşam enejinizi ruhunuzdan emcirerek çekip almak suretiyle yaşamdan soğuttuysam özür dilerim :d

en nihayetinde ölü gibiydik zaten dimi

kendi adıma ben çok uzun süredir bir şey hissetmiyorum hocam @dieoncemore
yaşam güzellemesi yapacak kadar şuursuzlaşmadım veya gerçeklikten kopmadım henüz ama ölüm güzellemeside yapmayacağım rasyonel bulmuyorum çünkü

@artyom benim arada bir şeyler hissettiğim oluyor sonra tekrar ölüyorum

hatta o bir şeyleri hissetmek için kendimi zorladığımı bile söyleyebilirim

ihtiyacım var

bir dönem ben de öyleydim,hiç bir şey hissedemementense negatifte olsa bir şey hissedeyim diyordum en azından negatifte olsa insani bir şey diye teselli ediyordum kendimi @dieoncemore

artık öyle değilim.bir şey hissedemediğim gibi bu durum rahatsız etmiyor artık.

yani neyin senin için önemli olduğuna sen karar verirsin. bu sebeple herhangi bir tavsiyede bulunmayacağım.

alooooo kendine gel

@themuallim noldu hocamsu ?

yasemin çayım bitti,her yerim şiş şiş o yüzden hep bunlar @themuallim

ahsskjs ıhlamur iç ıhlamur. ıhlamur bal.