hiç iyi değilim hiç. ne olacağını bilmiyorum. ne olduğunu bilmiyorum. içime kapandım desem kapanmadım da ama hala tam açamıyorum. olması gereken olması beklenen olmuyor. neydi diye düşünüyorum beni düğüm düğüm saran. hiçlik mi diye. kafamın dolulukları mı etrafımdakiler mi diye. anlam veremiyorum. aynı aldığım nefesin bana yetmesine anlam veremediğim gibi. reva değildelirmelerim. yahut reva mıydı çektiklerim. ruhum öyle bi duruldu ki dinginliğinde boğuldu bildiğiniz. ben kendi kendimi yedim bitirdim. bu kısır döngüsünden 8 dersim olduğu halde, olan 6 bütümü vererek çıkmak için adım atmam gerekiyor sanırım. neyse arv

zaman zaman ben de aynı duruma düşünüyorum. ne istediğimi bilemiyorum ve bu yüzden boşluğa düşüyorum adeta. çoğu zaman herşey sıradan gelmeye başlıyor. dersler de bu duruma sürüklüyor tabi. o yüzden monotonluktan biraz da olsa uzaklaşıp başka birşeyler yapmayı dene kısa süreliğine de olsa.

olmasaydı sonumuz böyle be gözüm. düzene giren tek şey düşüşlerim oluyor. aman her neyse samsun'dan 2 ay uzaklaşmak bi nebze farklı şeylere kafa yormamı sağlayacak. senin de derdini bilemem belki anlayamam bile. ama herkes bildiğine yorar bu hallerini. umarım geçer bi şekilde ruhsal daralmaların.

bekleyip gorücez bakalım :)

yaa işte olaylar olaylar