"kuş uçsun fürûğ, sen onu boşver. yarın intihar ettim, dün aşık olacağım." zaman kavramım bile şu sıralar öylesine karmaşık ki, geç yapacağım şeyler erken yapıp erken yapmam gereken şeyleri ise geç yapıyorum. o değil de, bu sabah bir uyandım her yer ıslak, yağmur yağmış tabiki ya biliyordum böyle olacağını -haşa tahmin ediyordum- neyse dedim, olsun yine de koşumu yapayım ben. güzelce bir kahvaltı yaptım eşofmanları çekip sahile indim, 15 dk falan koştum koşmadım o ıslak yere basıp yere düşmem bir oldu. sonuç olarak yine haftasonu dilediğim gibi geçmeyecek sanırım, yine bana hüsran, bacağımdaki yara bandımla en sevdiğim eşofmanımın yırtılması da cabası... cümleten güünaaydıın! :)

gecmis olsun. sahile inmisken keske kumda kossaydin

kum çok ıslaktı maalesef, teşekkür ederim

geçmiş olsun. olsun koşarken yaralanmak da güzel. ah çocukluğum geldi aklıma :)

ay oralara hiç girme zaten kuzucum :) teşekkür ederiiim

ya nasıl girmem :( seksek yüzünden nasıl bir yara almıştım ama dirsekten. bak acısını yine hissettim :)

hangimiz düşmedik çılgınlar gibi kuzum? okuldan tebeşir alıp gelirdim seksek çizmek için

aa tebeşiri okuldan getirirdim, gider duvar kenarlarında arardım. sırf taş kırılıyor diye demirden taş getirirdim bulup. onun da küfü dökülünce saymazlardı :d :d

ortada kuyu vaar yandan geç oynardık, güzeldik