sait faikin değirmen isimli kitabında bi hikaye vardı. çingene bir muzisyen değirmencinin kızına aşık oluyor. kız da oğlana aşık oluyo lakin kızın bir kolu yok. sarıldığımızda sürekli eksik kalacağız gibisinden düşüncelerle oğlandan uzaklaşıyo. çocuk bir gün değirmenin önünde bir eğlence düzenliyo. herkes eğlenirken değirmene girip kolunu çarklara sıkıştırıp koparıyo. ve kıza diyo ki bak artık eşit olduk.
tamam belki şu an hikayeyi berbat etmiş olabilirim ya da oğlanın yaptığı baya bir abartı olabilir. insan kendine soruyo gerçekten var mı böyle aşklar. insan sevdiği için kolundan bile vazgeçebilir mi? bir de şimdi ki ilişkilere bakınca biraz da inancımı yitiriyorum.

yalnız bahsettigin kitabın yazarı sebahattin ali 😉😉

@anonim_bay yalnız o sebahattin değil sabahattin...

adafagahjaa ya doğrudur rezil mi olduk ne 😂😂

ama anlattığım şeye odaklansan iyi olurdu ama yine de sen bilirsin