bu gece sartre ile beraber bulantı yaşıyorum. bu gece pavese ile beraber günlüğümün son sayfalarını yazıyorum. bu gece otelden dışarı çıkıp aradığımı bulamadıktan sonra otele geri dönmüş lobide son sigarasını içen zebercet gibiyim. bu gece albayımın gerçekliğini reddetmiş hikmet gibiyim. nilgün marmara yitik kaynağını okuyor bu gece bana. her gece olduğu gibiyim yani. siz nasılsınız? benziyor muyuz?

buram buram edebiyat korkuyorsun..

*kokuyorsun