en sevdiğim cümle disareli’nin “ hayat küçük olamayacak kadar kısadır .” sözüdür. nice acı tecrübeler sırasında bana destek oldu. umursamayıp unutacağımız değersiz şeyleri tasa ettiğimiz çok olur. bazen, yardım etmiş olduğumuz bir adam nankör çıkar… bazen, dost sandığımız bir kadın bizi arkamızdan kötüler… bazen hakkımız olan mükafat bizden esirgenir. bu hayal kırıklıkları bizi öylesine sarar ki artık çalışamaz, uyuyamaz oluruz. halbuki saçma, değil mi? yeryüzüne gelmişiz, önümüzde ancak otuz kırk yıl daha var; biz ise tutmuş geri getirilemeyecek saatlerimizi, üzerinden bir yıl geçerse kendimizce, herkesçe de unutulacak dertlere tasalanmakla ziyan ediyoruz. yok yok! ömrümüzü sırf değeri olan işlerle duygulara, büyük fikirlere, gerçek sevgilere, eseri yaşayacak teşebbüslere harcayalım. çünkü “hayat küçük olamayacak kadar kısadır.”
hepinize selamlar...:)