ilkokulda içine kapanık, utangaç biriydim. ancak kafam zehir gibi çalışırdı. aşık olduğum bir kız vardı adı semiramis'di dün gibi hatırlarım. ona bir türlü sevdiğimi söyleyememiştim. günlerce elim sakat numarası yapıp çantamı ona taşıtıyordum. maksadım onunla okul yolunda vakit geçirebilmekti. ablası da her gördüğünde kızıp: ''sen onun hizmetçisi misin gerizekalı!!'' diye azarlardı semiramis'i. az ibne değilmişim, beni affet semiramis. seni seviyordum ve sana söyleyemediğim için yalan atıyordum.

len bezelye tanesi :d:d mükemmel bi yazı olmuş masum bi gülümsemeyle okudum.çok güzel ya.