kayboldugum o karanlik sokaklarda birbir çürüyorum. arkamda biraktigim o anilar birer birer damliyor o sokaklara. o kadar zayifim ki, cabuk islaniyorum. ansizin gökteki kuzgunlar sesleniyor hep bir ağızdan, "bir daha asla" (eap böyle derdi) . her damlada bir umut tukeniyor yuregimde.. yoruluyorum arkadaslar :/ ..

asla asla deme diye bi söz vardır bilir misin umut fakirin ekmeği umut etmeyi bırakma bence