kayboldugum o karanlik sokaklarda birbir çürüyorum. arkamda biraktigim o anilar birer birer damliyor o sokaklara. o kadar zayifim ki, cabuk islaniyorum. ansizin gökteki kuzgunlar sesleniyor hep bir ağızdan, "bir daha asla" (eap böyle derdi) . her damlada bir umut tukeniyor yuregimde.. yoruluyorum arkadaslar :/ ..
bir gün başaracaksınız ve sevdikleriniz sizi takdir edecek, sevmedikleriniz ise size muhtaç olacaklar diye yaşamayın; hâlâ amaçlarınız olabildiği için yaşayın. bir gün arkadaşlar edinip onlarla kutlamalar yapabileceğiniz ya da derdinizi paylaşabileceğiniz için yaşamayın; saçma sapan bir şeye gülebilecek, olur olmaz bir şeye dertlenebilecek kadar insan olduğunuz için yaşayın.
tanımak isteyip de tanıyamadığımız o kadar çok insan var ki hayatımızda. yanına gidip bir "merhaba" bile diyemiyoruz. alacağımız tepkiden korkuyoruz belki de. peki ya sonuç? insanlar sürekli yaşıyor bunu ve o insan geçip gidiyor yanından veya sokağından ya da hayatından. tutup durdursak içimizdekini alevlendirip başımızı döndürdüğünü söylesek ne yapar acaba?
özledigim o kadar cok sey var ki. sokaklarda sarki soyleyerek gezdigim gunleri özluyorum. olup bitenlerin hizina yetisemedigim gunleri. hayal kurmayi ozluyorum mesela. ruya gormeyi bide. herhangi bir duyguyu derinden hissetmeyi ozluyorum. sevildigimi bildigim gunleri.
bir ben vardi bir zamanlar. onu cok ozluyorum..
bir ben vardi bir zamanlar. onu cok ozluyorum..
universite duraginda binip saat 5 sularinda opera duraginda inen, sag elininin isaret parmaginda yuzuk olan, kot ceketli, icerisinde ise siyah duz bir t-shirtu olan ve elinde su sisesu tasiyan beyaz tenli hanimefendi sizi unutmayacagim. tam karsinizda ayakta duran siyah-beyaz cizgili t-shirt giyen bendeniz sizinle tekrar karsilasmak isterim. meydanda inseydiniz yaniniza gelecektim fakat hic bir sey istedigim gibi olmadi yine .
ne zaman biraksam aklimin bir kösesine seni,
o an duruyor hayat.
kalabaliklasiyor icimdeki gürültüler.
gözlerin geliyor aklima
nefesim kesiliyor.
sonra, birakiyorum kendimi senin hayaline.
ansizin bir ses duyuyor kulaklarim.
nedir bu?
yüregimin sesi mi?
yoksa kaybolan hayatimin izleri mi?
oka-
o an duruyor hayat.
kalabaliklasiyor icimdeki gürültüler.
gözlerin geliyor aklima
nefesim kesiliyor.
sonra, birakiyorum kendimi senin hayaline.
ansizin bir ses duyuyor kulaklarim.
nedir bu?
yüregimin sesi mi?
yoksa kaybolan hayatimin izleri mi?
oka-