saat 01.56 arkada hafiften çalan bir neun welten şarkısı, yakınlarda bir yerlerde cuma melankolisi... uzun süredir içimde kocaman bi karanlık, bi bıkkınlık bazen bulantı, bazen sıkıntı. seni senden iyi tanıdığını zanneden insanlar seni sana anlatarak deva olmaya çalışsalarda aslında "o"ndan başka kimsenin anlamayacağını bildiğin bu çaresiz boşluk. anne, baba, kardeş, arkadaş, psikolog veya başkası değil, sadece o. tek kelime konuşmadan dahi anlayabilen, hissedebilen. yıllar geçse de eksikliğini hissettiğin, yerini dolduramadığın kalbinin o sivri köşesi. en kötüsü de artık yokluğunu kabullenmek. çayı kahveyi şekersiz içmeye alışmak gibi işte, gereksiz ama bir o kadar da eksik.

boş yere canı yanmaz insanın ya bir eksiklik vardır geleceğe dair, ya da bir fazlalık geçmişten gelen demiş necip fazıl . senin durumu da çok güzel anlatmış.

bana bir ben lazım bir de beni anlayan demiş necip fazıl. @kirlibeyazkedi

çok güzel demiş gene üstad. bir insana onu anlayan tek bir kişi yetermiş ama o da olmayınca insan asıl o zaman ne yaparmış?

öööyle kalırmış işte napsın