sevgilim başbakanlık sitesinde bile hesabın hiçbir yerde nickin olmayacak dedi bir sonraki emre kadar. omü dedikoduya bakmak aklına gelmez diye umuyorum , whatsappım bile yok el insaf. ben iyiyim de çevre kötü. İlişkinin ilk aylarında tabi ki normal hayatına devam edeceksin ben rahat bir adamım diyordu hayırdır rahat mı battı anlamadım.

ömürevlerindeki iskele çok güzel olmuş ya çok güzel. İskele iskele söyle bana balık var mı? :))

tam bir limonata hastasıyım bu ezelden beri böyledir. limonata aşeriyorum olur olmaz zamanda. salih ustaya para yetiştirmekle uğraşmim diye kolları sıvadım limonata yaptım ev yapımı tarif anneanneden önce çok tatlı oldu sonra uyaniklik edeyim diye bimden limon tozu aldım anneannem bir çay kaşığı ez demişti ben bimden aldım ya iki üç derkeb acımadım kattım da kattım şimdi zehir zemberek içiyorum neredeyse kusacam ama ziyan etmem böyle hastayım işte ben yiyecek dökemiyorum bir mekanda gelen şeyler kötü ise yiyorum para verdik o kadar diyorum ya sabır diyorum kendime o değil de çok ekşi lan hem ekşi hem acı! bir nane yaprağı bilem yok üstünde.

an itibariyle görüşemeyeli otuz dokuz gün oldu. ama artık bitsin istiyorum ne 40 yıl gibi 40 gün, ne yokluğunun 41 kere maşallahı var demek istemiyorum. ben sınavlardan o maddi durumlardan ötürü gel git yapamadı. ankara'ya gidemedim la lı cümlelerim yerini da ya ve de eeeelli demeye bırakacak veyahut mendil derken e leri uzatacağım işte onun gibi bir şey yani o kadar uzun süredir sadece samsun'dayım. gerçekten özledim sevdiğimi. hatta bir ara özlemden nefes alamıyorum sandım ama samsunun havasından olduğunu anlamam uzun sürmedi, hüsnü tahlil yapmaya gerek yok bildiğin nem la bu dedim kendime o değil de bak gene yaptım la dedim içim cız etti :(

ya yemin ediyorum iş arasında iş çıkarma ustasıyım. leptopla oturuyorum, leptop kucağımda dedim dolapta soğuk bira vardıydı içeyim onu neyse unuttum leptobu eğildim hooop leptop yerde sen leptop sarjdan çık şarjın ucu kırıldı , yarısı içerde kaldı bunlar saniyede oluyor dramı sanki seneler götürüyor. şimdi leptop açılmıyor sarj iptal , cımbızla içtekini çekeyim derken daha da diplere götürdüm kırdım falan. afferim ha şu an açtım ntv sporu açtım biramı kapattım leptop mevzunu. yarın pazar açık bilgisayarcı ara dur. atakum -samsun arası mekik.

bilgisayarım bana sormadan kendini yükseltiyor , bahar ya yükselen yükselene . bazı geceler domestos bazı geceler bira kafa yapıyor , ankara 'yı özledim o da beni özlemiş mi?

dün gece bu tarz bir sitede bir yazı gördüm , kişinin yazdıkları erkek arkadaşıma o kadar uyuyordu ki onun ve benim olduğum malum sitede ekstra nick alıp yazdı sandım. derdini benim bildiğim nick yerine başka bir nickle yazdı ve de bana değil oraya açtı diye o kadar delirdim ki bir saate yakın balkonda oturdum saat de 3 e geliyor balkonda oturulacak vakitlerden pek değil. en sonunda dayanamadım "eşek sıpası x nickini bana açıkla. " yazdım , "bingo ben bulurum. " diye mesajlar atıyorum "x ne noldu falan " diyor benimki dedim tamam bilmemezliğe geliyor sonra aradı beni "kardeşin yerine bana mı mesaj atıyorsun ne oldu kardeşini mi yakaladın." falan derken siteyi açtırdım o da şaşırdı aaa "ankara'dan bu da tam benim kafa bunun da hayatı s....ş dur ben buna mesaj atayım biz iki bira içelim bunla." dedi kaldım öyle "senin sevgilin böyle ergen şeylerle uğraşmadı ,uğraşmaz ha seni yakalasam senin de ağzına sıçarım." dedi. böyle biz kavga ettik sonra teşekkür etti bana "arada böyle kavgalar iyidir iyi arada kavga da edelim güzel oluyor , ama sana hak verdim sana da adam hem ankarada hem de benzer dertler." dedi. kavga ettiğimiz için mutlu oluyor yarabbim. bu cuma saatinde herkese hayırlı eş ve iş diliyorum. hayatta kazandıklarınız hayır olsun ve kaybettikleriniz hayra çıksın. İnancınızı hiçbir zaman yitirmeyin , özgür olun ama dinsiz olarak değil. İnançlı olmayı da tutsaklık şeklinde yaşamayın , kahve fallarından medet ummayın. İçten dualarla her zaman şükretmeyi bilin. bu güzel platformda yazmayı bırakıyorum. çünkü dün gece hitap etmek istediğim tek insan varken başka hiçbir yere neşemi ve kederimi aktarmamaya karar verdim. biri sizi gerçekten sevince diğer tüm insanları sadece insan oldukları için sevecektir. rabbime şükürler olsun. o her şeyin gizlisini bilendir ağladıklarınızda bile hayır vardır , mucizelere inanın başka insanlara takılmayın , kendinize bakın hatta bu dediklerime de bakmayın ben sizden çok kendim için yazdım belki bir umut bulan olur diye de paylaşıyorum.

bugün okula gitmedim, uyku değildi sebep , sebep internetten sipariş ettiğim iki tişörtün bugün gelecek olmasıydı. kargocu gelip de beni bulamaz diye okula gitmedim, adama ayıp mı olsaydı. o değil de biri de çıkıp demedi ki adamlar gelmeden zaten telefon açıp evde olup olmadığını soruyor diye la.

çayımı sigaramı alıp çamaşır makinesi önüne çöküp izlemişliğim , 4 kişilik batak dağıtıp diğer 3 kişi yerine oynamışlığım vardı ama bu akşam iki bardak çay koyup diğer bardağı karşıma koyunca ben de bi korktum kendimden.

mutfak penceresine yaralı bir kuş konmuş napim napim gittim üç market bir bakkal gezip ona koli buldum tam tuttum koliye koyuyorum çırpındı uçtu karşiki ağaca eşşolusu camın önüne de sıçmış batırmış tüyleri parça parça idi tek ayağını da altına almıştı dedim sakat herhalde balkona taşıyayım bulgur ıslayayım , iki saat orada sıçmak için mi durdun? ben seni kedim görmesin diye kedimi odaya kapattım. neyse ben gideyim pislik temizleyeyim sen daldan dala uç.

bugün en yakın arkadaşım aradı on bir yıllık dostum. senin yerinde olmak istiyorum dedi. "sen ömrünün baharındasın ben ise çürüdüm. okuduğun bölüm çok güzel keşke senin yerine ben okusaydım , hiçbir şeyi takmıyorsun ben sen olmak istiyorum. hayatını istiyorum. " dedi. sonra kankimden sonra erkek arkadaşım "senin yerinde olmak için nelerimi vermezdim , her şeyimi verirdim yaşadığın hayat için , hayat sana güzel valla , üstüne para bile verirdim." dedi. şimdi ben durdum düşünüyorum benim bilmediğim farklı bir yaşantım mı var? İnsanlar bende neye özeniyor durup bi bana açıklasınlar da bende ben olmak isteyeyim.

bugün ailemle akşam yemeğine çıktık çok güzeldi sonra onların yanından ayrılınca sevgilimin evine gideyim dedim habersiz baskın olsun. varmaya yakın aradım beni karşılamaya dışarı çıkmış eve geçtik kendine tost yaptı ben gitmesem bir başına ne bileyim gene de tanıdığım en mutlu insan o. onu görünce şimdiye kadarki tüm şımarıklıklarım için kendime kızıyorum. ben gidince "yaşama sevincim" gelmiş dedi sanırım en güzel seslenişi buydu.

zaten elde avuçta yok var olanı da maç bahislerine yatırıyoz bari biri tutsun. hayır sekiz maç dolduruyon bir maçın tek golünden yatıyor gel de sonra kafayı kırma. lütfen artık biri tutsun bu üçüncü gün.

bu aralar hayatımdaki en lüks şey okula dolmuş yerine express ile gitmek. o da yoğunluk sebebiyle dolmuşların durmamasından ötürü.

sevgilim sağlık güvencesi yaptırmak için bugün başvuruya gitti , böylelikle aylardır yeşil kartlı olduğunu öğrenmiş olduk. o ''green card'' ım varmış benim diye espri yapıp gülerken ben de güldüm , ama şimdi boğazımda bir düğüm çayım soğuyor , yemeğim yanıyor. yanan yemeği bile dökmedim bugün mesela israf etmeyeyim dedim oturdum yedim. uçak bileti aldığım için bana kızmasını şimdi anlıyorum.

ailem seneye İzmir'e taşınacakmış , annem telefonda "ankara'da bizi bağlayan hiçbir şey yok." dedi. gaza gelip "sizin olmayabilir ama benim var." dedim. tam aha şimdi sıçtık diye düşünüyordum ki annem "madem seni burada bağlayan biri var biz gidince gelirsin sen ankara'ya." dedi. ne ara bu kadar rahat bir aile olduk, en son ben dövme yaptırcam dediğimde "iyi yaptır bize ne senin vücudun. " dediklerinde bir şeyler için izin almanın zevkine varamadığımı fark ettim , asi ruhumu yok ettiniz canım ailem , yine de çok sağ olun siz. yanıbaşımda kimsesiz değil ama ailesiz bir sevgilim var ve onun çektiklerini gördükçe size daha çok bağlanıyorum ama ankara'dan gitmek nedir allah'ınızı severseniz ya saçma sapan konuşmayın la.

bizim apartmanda alt kat üst kat azıcık ses yapsa hemen iletiliyor . neyse efendim demin alt katın evvel zaman içinde "bodrömö dö göttök böröbör...." diye şarkı böğüren kızı "anneee ben rüyamda ne gördüm biliyor musun?" diye başladı tamam bu çok doğal ama kız sorusuna "bilmiyor musun anne nasıl bilmezsin." diye devam etti aşağı inip "neyin kafasını yaşıyorsun la" dememek için kendimi çok zor tutuyorum. ben de açtım camı "günaydın atakum halkı" dedim ama sokakta topu topu iki kişi vardı. böyle seslenecek halk kitlesi bulamayan vekil adayı gibi kaldım la.

sabah uyanıp mutfak balkonuna çıkıp "napıyonuz la atakum halkı. " diye bağırıyorsanız , delirmemişsinizdir sadece ankara'dan daha dün gelmiş ve ankara bebelerine seslenmeyi özlemişsinizdir hepsi bu.

beni arayıp "biz şanslı insan grubundayız biliyorsun değil mi , birbirimizi bulduk." dedi "bunu yaşamadan ölmek istemezdim." dedim "yarın minik kuşum geliyor çok mutluyum allah bozmasın." dedi . telefonu kapattık sarma sarmaya devam ettim tam üç saattir sarma sarıyorum iki tencere 6 şar sıradan bir sürü sarma sardım , annesi öldükten sonra kimse sarma sarmamış ona, tam üç yıl geçmiş ardından. evet annesi kadar olamayacağım ama ben onun her şeyi olacağım diye söz verdim kendime. baba desen daha ilkokulda iken vefat etmiş , iş-güç hepsi gitmiş , sigaraların birinin bitmeden diğerinin yakıldığı bir gecede anlattı hepsini. yarın gel ben sana şarkı söyleyeceğim dedi ben de sana sarma sardım senden uzakta içine sevgimi kattım yaşanmamış bir çocukluğun ışıltısı gözlerine uğrasın diye.

geçen gün evde kelebek gördüm dedim zaten bir gün yaşıyor bu böcek sayılmaz dursun tutup pencereden atmadım. ama gel gör ki üç gündür bir şey olmadı :)))) hatta saçımı kuruturken dikkat ediyorum şimdi sıcak hava ona gitmesin diye. yok delirmiyorum yalnızlıktan minnoş var artık elim şimdiden çizik çizik oldu neyse alışacağız du bakalım.