saat 01.56 arkada hafiften çalan bir neun welten şarkısı, yakınlarda bir yerlerde cuma melankolisi... uzun süredir içimde kocaman bi karanlık, bi bıkkınlık bazen bulantı, bazen sıkıntı. seni senden iyi tanıdığını zanneden insanlar seni sana anlatarak deva olmaya çalışsalarda aslında "o"ndan başka kimsenin anlamayacağını bildiğin bu çaresiz boşluk. anne, baba, kardeş, arkadaş, psikolog veya başkası değil, sadece o. tek kelime konuşmadan dahi anlayabilen, hissedebilen. yıllar geçse de eksikliğini hissettiğin, yerini dolduramadığın kalbinin o sivri köşesi. en kötüsü de artık yokluğunu kabullenmek. çayı kahveyi şekersiz içmeye alışmak gibi işte, gereksiz ama bir o kadar da eksik.

bana bir ben lazım bir de beni anlayan demiş necip fazıl. @kirlibeyazkedi

3 yorum daha var, göster