karanlık içindeyim.bir tek telefon ışığı var o da yazıyı bitirince kapanacak ve tastamam karanlık olacak etrafım.başım ağrıyor bahanesi ile erkenden odama geçtim.yine depresif takılıyor diyeceksiniz belki ama gün içinde aldığım bir haber bir an önce gece olsun da kendi köşeme çekileyim dememe neden oldu.diyorum ya hani öz arkadaşlarım diye.iste onlar benden bir hayli uzaktalar.2 sene oldu yaklaşık yüzyüze konuşamadık.iste onlardan birinden haber aldım bugün.arayıp hal hatır sorayım dedim birkaç gündür sesini duymuyorum hem diye.telefonu açıp ilk kelimeyi söylemesi ile anladım bir sorun olduğunu.ne oldu, bir şey mi var dedim.bir süre sessiz kaldı.sonra döktü taşları.bir arkadaşı var kendisine karşı arkadaşlıktan öte hisleri var.iste bu adam hastaymış.arkadaşım da ona karşı bir şeyler hissediyor ve tam olay güzel bir sonuca bağlanacak dediğimiz zamanlarda bunu öğrendik.o kadar kötü hissettim ki bir süre konuşamadım.zaten kalp ile ilgili bir problemi vardı.şimdi ise başka bir şey çıkmış sanırım.doktor tam açıklama yapmamış ailenden birinin numarasını ver demiş.e o da bana söyleyin önce ben bileyim demiş.doktor da sana söylemem gereken kadarını söyledim.ailene açıklama yapmam gerek çok ciddi bir durum söz konusu kemoterapiye başlayacağız, bu süreçte yalnız olamazsın çok yorucu zamanlar olacak demiş.babasının numarasını vermiş o da annem kötü olur zaten o da hasta diyerek.gencecik insan o kadar üzüldüm ki.sürekli samsun daki arkadaşınla konuşuyorsun ondan bahsediyorsun kim bu snorlax demiş zaman ı bahrinde.bana bunu söyleyince bir grup kurayım siz bir tanışın bakalım.hem senden de bir fikir alırım demişti.ben de tamam demiştim.gerçekten de anlattığı gibi sevmiştim.konuşma şekli ile de gayet içten biri.o grubu kapatmadık sonradan ara ara hal hatır sorarız hala.burada da konuşuyoruz ve görmeden sevdiğim, yazılarıyla insanın gönlüne dokunan insanlar var benim için.üzüldüklerinde ben de üzülüyorum.herkesin bir derdi oluyor.kimi zaman yorumlarla yardımcı olmaya çalışılıyor.sizi tanımadan bile bunları hissediyorum ama bu adamı daha çok biliyorum ya hu.yüzyüze konuşmasak da sohbetlerimiz ile tanıdım biraz.beni yakın bir tarihe götürdü bu haber.çok değil 2 3 ay oldu.hastanede geçirilen o süreç.sevdiğin birinin o hali.ameliyata giderken bırakmak istemeyişim.öyle bir sarıldım ki 5 dakika öyle kaldık.sanki bırakırsam tekrar göremeyecekmişim gibi gelmişti.birini kaybetme korkusunu en çok o zamanlar yaşadım.onun karşısında güçlü durmak zorundaydık ve ben bu gece yaptığım gibi sessizce karanlıkta ağlardım mecburen.her gece...ailenden birinin bunu yaşaması çok zor.bir de sevdiğim adam böyle bir şey yaşasa bu durum gibi.allah göstermesin.zaten duygularını uç noktalarda yaşayan biriyim böyle bir durumda ne olur bilemiyorum.onun yanında olmalısın, karşısında güçlü durmalısın ki o da senden güç alsın dedim.onun kafası zaten fazlasıyla karışık binbir düşünce cirit atıyor.ona olan sevgisini ve ilgisini en çok göstermesi gereken zaman şu an.hayatımızın kalan kısmında bizi nelerin beklediğini bilmiyoruz.her an her şey olabilir.bu olayla sürekli ertelediğim şeyleri düşündüm.aslında bazı şeyleri ben kendime zorlaştırmışım.belki biraz daha rahat bıraksam düşüncelerimi işler çok daha güzel olacak.bazı engellemelerim ve katı düşüncelerim yüzünden birçok şeyi esirgedim kendimden.hayatımda güzel olan şeyleri sırf başka sebeplerden ötürü kendime zindan ettim.en basitinden okuduğum bölüm ve bu şehre olan antipatim.şimdi kalmadı o kadar bu durum ama gerçekten çok çektirdim kendime.ama hayat ne getiriyor bilemiyorum ki.sonradan daha iyi bir şekilde yaşarım şimdi değil dediğim şeyleri yapabileceğimin garantisi var mı? bunu neden hiç aklıma getirmemişim? neden sürekli ileri bir zamana atmışım bazı şeyleri? şimdi yapmak dururken değil mi? İşte buna kesin bir cevap bulamıyorum.ama artık bir şeyleri değiştirmek lazım.bazı mecburiyetlerden dolayı hayatın değişir hani.mesela mezun olacağız ve çoğumuz bu şehirden gideceğiz.bambaşka yerlerde olacağız.bazılarımız evlenecek.bunlar insan hayatında keskin değişimler.yaşam şeklin değişiyor.önceliklerin değişiyor.mesela çocuğun oldu.üzerine titriyorsun.kendinden önce onu düşünüyorsun.ya da daha farklı şeyler.kafamda 52 bin farklı düşünce gece gece daraldım.konu bütünlüğü olacak mı olmayacak mı düşünmeden yazdım.anlatmak istedim sadece.geleceğe yönelik düşüncelerim, planlarım var ama şimdiki zamanı yaşama konusunda son derece beceriksizim sanırım.gelecekte onları yapabileceğimin kesinliği olmamasına rağmen bunu yapıyorum.oysa ki şu an bu güzel zamanları değerlendirsem ve cesurca yaşasam en azından geçmişe dönüp baktığımda pişmanlıklarım olmaz.hayatımı daha verimli geçirmek adına değiştirmem gereken şeyler var sanırım.buna da şimdiden itibaren başlamalıyım.daha fazla geç kalmadan.sizlere sağlıklı, huzurlu geceler dedikodu meclisi.kendinize çok dikkat edin.

çok geçmiş olsun. insallah tedavinin güzel sonuçlarını alır. allah yardımcısı olsun.. zor bir sey sevdigin insanin karsinda hastalikla boğuşması. ve sen bir sey yapamıyorsun. aslında yaninda olman yetiyor... güçlü durmak cok zor oluyor. insallah iyileşecek..

çok teşekkürler oas inşallah olumlu sonuçlar alacak.dediğin gibi yanında olup desteğini göstermekten başka elinden bir şey gelmiyor insanın.o da bunu atlatacak inşallah yakınlarının da yardımıyla..

atlatacak insallah. eger düşündüğüm sey ise hastaligi, moralini iyi tutup kurtulacagina inanmasi lazim. kendisini salmamasi lazim. insallah bu isin altindan kalkacaklar el birligi ile.

olay çok taze kendisinin bile bilgisi yok tam olarak hastalığının ne olduğu konusunda.doktor söylememiş ailene anlatmam gereken şeyler var demiş.açıkçası ne kadar düşünmek istemesem de senin aklına gelen geldi benim de aklıma.İnşallah oas ım inşallah neşesi bol bir arkadaş moralini en üst limitte tutması ve en önemlisi atlatacağına inanması gerek.ama tabii ki şu an bambaşka şeyler düşünüyor.arkadaşımdan uzaklaşma kararı almış mesela benim ne olacağım belli değil seni bunun içine çekemem diye.kafası karman çorman doğal olarak.hayırlısıyla bir geçseydi..

iste bu bir parca yanlis bir sey. ama şöyle de bir sey var. eger uzaklasmasaydi, arkadasina aci cektirdigini dusunup canini sikacakti. üzülecekti daha fazla. belki de iyi olmustur bu hasta icin. fakat arkadasin icin o kadar iyi olacagini sanmiyorum. arkadasin yine guler yuzuyle, pozitifligiyle ziyaretine giderse sevinecektir ve mutlu olacaktir. boylece onu unutmadığını da gorecektir. canim hic iyi bir durum degil. kemoterapi zor oluyor. hastanin sinir katsayilari da tavan oluyor. kendisine gelmesi uzun sürüyor kemoterapiden sonra bir de. en azindan bizim evde oyleydi. çıt sesine uyanabiliyorlar. hicbir sey yokmus gibi davranmak da zor oluyor. fakat moralleri herkesin yuksek tutmasi lazim..

haklısın bir de onu düşünecek dert edecek belki de daha iyi.ama gidip görmesi ona iyi gelir sevdiği insanın yanında olduğunu bilmesi olumlu etkiler.evet öyle oluyor sinirlenme ve en ufak şeyde alınganlık baş gösteriyor ama sabırla atlatılması gereken bir süreç.ben burada üzüldüm en ufak haberde heyecanlanıyorum onlar ne haldedir.ama dediğin gibi moralleri yüksek tutmak gerek..sağ ol bu arada ilgin ve yorumların için.

aynen öyle. iyi gelir gormesi ama cocugun kararina da saygi duymak gerek. "hayiiir" gibisinden bir tepki daha cok uzer sanırım.. haklisin. ben de burada uzulduysem.. soguk kanli olmalari lazim. mantikli olmalari. bu is duygulara yenilmekle olmuyor maalesef.. benim ilgi ve alakama bakmiyorum bile. lafi olmaz tamam mi hanimefendi?