hepimiz birilerini seviyoruz asik oluyoruz. yok senin icin dunyayi karsima alirim, yok olurum, kendimden fedakarlik ederim falanlar filanlar sonra ayrilinca ya da size yuz vermeyince unutamiyorum."ne demek unutamıyorum!". ömrumuzde kac kisiyi boyle sevecegiz de unutmaya calisiyoruz? unutulmuyo diye birsey yok. yavaş yavaş unutuyosun; önce sesini, isminin dudaklarindan nasil dokuldugunu unutuyosun. sonra o bakmaya doyamadiğiniz akliniza her ayrintisini kazidiginiz, gözlerinizi her kapatişinizda karsinizda gordugunuz yüzünü, gülüşünü. en son gözler; o icinde kayboldugunuz, her bakisinda sarsildiginiz, elinizin ayaginiza dolandigi, kalbinizin ritmini degistiren o gözler... ben ne yazik ki unutuyorum. 2 sene sonra sesini unuttum. yavas yavas yuzu kayboluyor hafizamda. sanirim korkuyorum hem de çok korkuyorum. ya gözlerinide unutursam? bu dediklerimden sonra tekrar bir dusunun unutamamak mi daha aci yoksa unutmak mi? son olarak vizelerden en az 60 almaniz dilegiyle 😁

benim 3 yillik bi iliskim oldu ve yaklasik 1 sene once bitti sence oda senin gibi midir cunku ben onu hala unutamadim unutmak da istemiyorum acikcasi . aklina geliyor muyumdur baskalarinda ariyomudur beni

baskalarinda ariyo mudur bilemem ama 3 sene sonucta illaki aklina geliyosundur unuttugunu dusunmuyorum