anlatacak o kadar şey varken niye yalnız insanlar hep susmayı tercih eder ki? bu bir tercih mi zorunluluk mu? zorunluluk ise kim bizi buna zorluyor? kafamda deli sorular

anlatacak çok şeyin var da, anlayacak kimsen var mı? sorun o..

sorun insanların bizi anlamayacağını ya da bi yönde bir çabaya girmeyeceğini düşünmemiz ki, çoğu zaman da haklı çıkıyoruz ve bu haklı çıkma durumuna üzülüyor veya huzunleniyoruz

galiba çok haklısın. peki biz bizi anlayacak kişiyi veya kişileri arayacak mıyız tabikide hayır. @pikaccu

o zaman bırakalım kimse bizi anlamasın veya anlamaya çalışmasın. biz kendi bildiğimiz yolda yalnızlar grubu olarak ilerleyelim sence de hayat böyle daha güzel değil mi? bence kesinlikle öyle @poseydon

@kotuadambe çoğu zaman öyle evet. ama bazen öyle zamanlar oluyor ki insan kendinden, hayattan, hayatından, dünyadan ve insanlıktan çekiniyor, utanıyor ve bazı şeyleri paylaşmak istiyor. bunu başaramadığında veya gerçekleştiremediğinde de biraz hayal kırıklığına uğruyor ve kendini daha fazla suçluyor.