küçükken; şimşek çaktığında bulutlar kavga ediyor diye kandırılıyordum.. yağmur yağdığında ise küsüp ağladıklarına inandırılıyordum. hep merak etmişimdir bir ben mi böyle kandırıldıım?

galiba :)

o döneme göre bile eski bir televizyonumuz vardı, babam ödevlerimizi yapınca açmamıza izin verirdi hep öyle zamanlarda şimşek çakar elektrik giderdi hiç sormadım bu ne diye benden ödülümü çalan şeyleri sorgulamadım sadece kin besledim. yağmur yağdığında bahçede su birikip evin içini su basmasın diye su boşaltırdım annemle, çok kez hasta oldum ama evimi korurdum izin vermedim su basmasına fakat çocukluk zamanımı çalan şeyleri de sorgulamadım sadece kin besledim.. çoğu insan yağmuru kahve içip rahatlatan bir cam kenarında izlerken ben hep zorunluluktan ıslandım o yüzden çoğunluğun aksine sevmem yağmuru . ve eğer ki öyle öğretmiş olsalardı eminim ki kavgalarına da küslüklerine çocukluğumdan çaldıkları kadar küfrederdim..