İlk once her halime sukur etmekle baslamak istiyorum yaziya. bu halimede sukur. ama ben hergun kirilmaktan yoruldum. valla birinin beni kurtarmak icin elini uzatmasi lazim artik hani derler ya guc icinizde benim icimde guc falan yok. ben ozguveni eksik oyle birine bagimli yasamaya alisan bi insanim. baglaninca birakamiyorum. salagim ben cunku.

salaklıkla alakası yok. sadece herkesi kendin gibi sanıyorsun. özgüvenin eksik olabilir ama kendini değiştirmek senin elinde. ben de senin gibiydim açıkçası... sevgili konusunda değilde, arkadaş konusunda bağımlıydın. zamanla kullanıldığını ve aslında piyon olduğunu farkedince, istem dışı değişiyorsun. ve değiştikçe sen onlara değil, aslında onların sana bağlı oldukları bariz ortaya çıkıyor. ne kadar kendini geri çekersen, o kadar üstüne düşerler.

yok oyle bisey keske olsa kendimi geri cekince kaybetmekten korkuyorum

özgüven matthew mckey bu kitabi okumanı tavsiye ederim

kaybetmekten korkma o zaman, kaybederek öğrenirsin sonuçta. onlarla doğmadın ki.

benim ayakta basi dik durmayi ogrenmem lazim degismem lazim bunun farkindayim

o zaman, çabalamaktan başka çaren yok. bilmek yetmiyor. başta çevrende sana zarar verdiğini düşündüğün insanları temizle. belki zor gelebilir sana. fakat yanında kimsenin olmadığını farkettiğinde otomatikmen güçlü hissediyorsun. ve sana zarar veren insanlar hayatından çıktığında, kafan daha rahat oluyor. onlara sadece alışmışsın, hepsi bu. bağımlılıktan başka birşey değiller.