depresifliğin sınırlarında dolaşan bir bünyem var bir hata yaptığımda anında alakalı alakasız önceki hatalarım aklıma gelip gece boyu kendime "sen kötü bir insansın"diye diye canımı sıkıyor içim kırılıyor ve bu da bende sinire sebep oluyor sanki bir şeyleri parçalasam iyi gelecek her sey geçecek gibi oluyor ama sakin olup saçlarımın beyazlamasını izliyorum icim icimi yerken...bu sıra sevgilimle de kavgalıyız zaten hala bir sevgilim olduğuda şüpheli..ya ne kadar yanlış yapsakta(büyük şeyler değilse tabi) en sonunda özür dilerim am seni seviyorum diyerek tekrar beni mutlu eden kadına sarılmak istiyorum ama kızlarda böyle işlemiyor bu işler gereksiz detaylı ve bu gereksiz detaylar beni yoruyor çünkü bunları gereksiz görüyorum insan sevdimi tamam bence ya geri kalan sadece bahane