saçlarının kokusunu biraz olsun hatırlatsin diye onun kullandıgı şampuanı kullanmaya başladınız mı hiç

ayrıldık.daha doğrusu vazgeçti benden bir kız daha önce kendisine hiç yalan söylemeyen birinin sözüne kendi takıntıları doğrultusunda inanmaz mı hiç ya hiç mi kıymeti yok ettiğimiz lafın.yalancı olsam gam yemicem ama asla yalan söylemem ben sevdiğine de eminim siz söyleyin kızlar görüyorum çevremde nasıl kötü insanlara şans veriliyor da size asla yalan söylemeyen birine 2. bir şans vermez miydiniz? (2. demem aldatmadım asla sadece biraz gelecek hakkında patavatsız konuşmalar hayal kurmakta eksikliklerim filan oldu)

hayatımda olan kadınlar (annem-sevgilim) tarafından istenmeyen kişi ilan edildim bilmiyorum ama yaşadığım en.kötü durum bu.oldu galiba hayır bence ikisiyle olan ilişkimdede ben haklıyım gibi hissediyorum bir yandanda arkadaşlarım sürekli övüyor senden iyisini bulamaz sevgili olarak diye sende evlilik için gelecek ışığı göremediyse kimsede göremez zaten diyorlar bilmiyorum ya çok kafam karışık

sonunda yola çıktım geliyorum samsuna içimde oyun havası dinleyip halay çekme hissi var :) allah utandırmasin seviyorum samsunu özledimde epey sabah 8de otogarda olup 10daki derse uyumadan çantaları eve bırakıp gitme planlarimda sevdaya dahildir arkadaş net yani :) velhasıl oturduğum koltuğu arkadan tekmeleyen abla haric mutluyuz diyebilirim :)

içim daralıyor sevdiğim kız benden vazgeçtiğini artık bizimle ilgili haylleri olmadıgını söyledikçe bunalıyor küçücük kalıyorum sanki ya hatalıyım ama insan bu kadar çabuk kırılmamalı insanız eksik yaratılmışız sonuçta ama yok arkadaş yok işte insanın içi içini yiyor sinirden çatlayacak oluyor da sus diyor sus ağzım sus kalbim sus artık ya vazgeç ya koş bırakma peşinden kapısında yat bekle seni sevsin sana inansın ama korkuyor insan ömür boyu bu kadar çabuk pes edecek mi diye korkuyor insan bana bir şey söyleyin arkadaşlar allah aşkına ben çok yoruldum şu yarım aklımla bunları düşünmekten lütfen

depresifliğin sınırlarında dolaşan bir bünyem var bir hata yaptığımda anında alakalı alakasız önceki hatalarım aklıma gelip gece boyu kendime "sen kötü bir insansın"diye diye canımı sıkıyor içim kırılıyor ve bu da bende sinire sebep oluyor sanki bir şeyleri parçalasam iyi gelecek her sey geçecek gibi oluyor ama sakin olup saçlarımın beyazlamasını izliyorum icim icimi yerken...bu sıra sevgilimle de kavgalıyız zaten hala bir sevgilim olduğuda şüpheli..ya ne kadar yanlış yapsakta(büyük şeyler değilse tabi) en sonunda özür dilerim am seni seviyorum diyerek tekrar beni mutlu eden kadına sarılmak istiyorum ama kızlarda böyle işlemiyor bu işler gereksiz detaylı ve bu gereksiz detaylar beni yoruyor çünkü bunları gereksiz görüyorum insan sevdimi tamam bence ya geri kalan sadece bahane

samsun otobüsünde uyandığımda sabah havzadan geçerken oluşan sisleri görmeyi bile özledim 4.sınıfım ve galiba ben üniversiteyi çok özlicem

sevgilinin uzakta olması çok kötü ya kavga ettiğinizde kalkıp yanına gidemiyorsun arkadaş cevap yazmıyor mecbur bekliyorsun samsuna gelmeyi için içini yiyor ama elinden birşey gelmiyor insanın halbuki ne kadar özlediğimi anlatabilecek kadar şair olsam belki herşeyi çözerdi fakat olmuyor işte :( eğer uzaktaysa sevgiliniz yapmayın böyle seyler lütfen

merhabalar muhtemelen çoğu evde olan kpss stresi bizdede var ama ben degil abim sorun mezun oldu ve 2senedir işsiz atanmayi bekliyor iibf mezunu gerçekten çok zor bir süreçmiş sadece kendisi değil aileside etkileniyor insanın ideallerine hayallerine en yakın ve en uzak.olduğu an belki bu stresli atanmayi beklediği anlarmiş demek
allah herkesin yardımçisı olsun ve çalışmayı ihmal etmeyin ben daha mezun değilim ama zorluğu hissetmek bile ürkütuyor