İkinci senem olduğu halde kendimi toparlayamıyorum. eve gitmek istiyorum. notlarım birinci sınıfta gayet iyiydi ve istekliydim ama şimdi sanki sıfırdayım. ödevleri takip etmiyorum derslerde yok gibiyim. en ufak şeylere ağlamaya başladım. İnsanları yanlış anlıyorum, büyütüyorum kafamda. tahammül edemiyorum .bir taraftan da eskiden taktığım şeyleri umursamıyorum parasal konular umrumda değil batmışım çıkmışım hiç düşünmüyorum. birinden hoşlanmak falan bunlarla bağımı öyle bir koparmışım ki farketmiyorum. olabilirler ve farketmezler dilime yapıştı. sonumuz hayrolsun..
yılın en iç karartıcı yazısını yazdım hemen kayboluyorum burdan

gel senle kanka olalım beni anlattın resmen