kış insanları ikiye ayırıyor bence: kombiyi yakanlar ve kombiyi yakamayanlar. soğuk gecelerde balkona çıkıp sesleri dinliyorum kimin evinden kombi sesi geliyor diye. dünyada evsizler gerçeği varken bunu yapmam çok saçma belki de. dünya işte; kiminin yağlı ekmeği, kiminin ballı sofrası; kiminin yaşlı gözleri, çatlamış elleri var. bir de yalnız hissettiğimde sokak lambasına bakarak çay içiyorum yıldızların olmadığı gecelerde en büyük arkadaşlar sokak lambaları , çünkü onlar da ben gibi tüm gece uyumayıp sabaha karşı yorgunluktan uykuya dalıyorlar. tüm insanlar uyanınca sanki büyü bozuluyor gibi hissedip uyumak istiyorum.

tesekkkurler hem bu guzel anlatim icin hemde bni huzunlendirdigin ve dusundurdugun icin @misafirolarakgelbanaborekleracarimsana ve lutfen su nick ini kisalt yahu bu nedir eziyet resmen :)

yıllardır bakarım ara ara buraya ama en çok etkilendigim yazı bu oldu sokak lambaları.gece yatmadan önce yalnız olduğumdan hep bakarım sokak lambalarına bir yerlere gitmezler ama arkadaş gibi sanki bana o lambalar uyumadan selam verip yatarım perdemi kapatmadan ışığı dolsun odama diye yüreğine sağlık çok begendim mutlu ettin beni

@kizilsakal teşekkürler güzel yorumun için. olsun farklı oluyor böyle:)

@eylulgeldisonra teşekkür ederim ben de yatmadan camı açıp bakarım sokak lambasına öyle daha yakın olacakmışız gibi soğuk girse bile içeriye sıcak bir selamı hak ediyorlar. demek ki böyle yapan başka insanlar da varmış ne güzel:)