hayatta gerçek acı ve sıkıntılarla karşılaşmayan insanlar, ufacık bir sorunda ortalığı ayağa kaldırıyorlar. ufak ve basit bir örnek vermek gerekirse; bazı arkadaşlarıma bakıyorum, hayatında ciddi denilebilecek bir sıkıntısı yok -ki güllük gülistanlık değil dünya illa bir şeyler olur- sorsan neler görüp geçirmiş. sebep; aşk acısı. saçma sapan insanlara bile bile aşık olup, dertsiz hayatına bile bile dert alıyorsun, yoktan sebeplerle kavga edip yine yoktan sebeplerle ayrılıyorsun sonra gelip edebiyat yapıyorsun. yok öyle, yok böyle. tabii bu laflarım herkese değil elbette ama sevginin değerini ayaklar altına serdiler. yaşanan aşklar, harlequin romanları gibi basit, anlamsız ve değersiz.

hayallerimi süsleyip zaman sonra ben geçmişte kaldım yeteri kadar sevemedim seni deyip ayrılan kıza söylemek lazım bunu
sinirlenip sövebilsem keşke tek diyebildiğim allah gönlüne göre versin

@weiss yukarıda belirttiğim gibi 'bu laflarım herkese değil' 😉 ve evet, allah herkesin kalbine, gönlüne göre versin ☺