yaşıyoruz, hayatımızı var etmek çabasıyla olanca gücümüzle yaşıyoruz. küllerimizden yeniden doğmak için sayısız vurgun yiyoruz. çünkü hayatın hiçbir acıması yok. o yıkacak, o öldürecek; biz yeniden geleceğiz dünyaya, hayata sıfırdan başlamak pahasına yeniden kalkacağız ayağa. ancak unutmamak gerekir ki; bazen hayata direnmek için yeterli gücü bulacak şans ellerimizin arasından kayıp gidebilir. ve o giderse bizde gideriz hayattan. bir 'tutunamayan' oluveririz hayatın acımasız kollarında atılıp giden.

"bir silgi gibi tükendim ben.
başkalarının yaptıklarını silmeye
çalıştım: mürekkeple yazmışlar
oysa, ben kurşunkalem silgisiydim.
azaldığımla kaldım.."
oğuz atay

artık onlar gibi yaşamak istemiyorum olric. onların istediği gibi yaşamak istemiyorum... biraz da kendimiz için yaşayalım senin benim için..