herkese sea. yani selamün aleyküm. tam 4 gündür evden dışarı adımımı atmıyorum. yemeği de dışarıdan söylüyorum. İflas etmek üzereyim bunun için. geçenlerde de tütün almıştım, dolayısıyla sigara da sorun olmuyor. ama benim sorun bu değil.
ciddi ciddi hiç çıkasım yok. arkadaşlar arıyor, hadi toplandık sen de gel takılalım diye. binbir türlü bahane uyduruyorum gitmemek için. hepsini seviyorum çok iyi insanlar, hepsi benim için ayrı ayrı dost. zaten toplam 3 kişiler. böyle anlatınca çok kalabalıkmış gibi oldu. acaba depresyona mı girdim ben? böyle zaman zaman saçmalayasım geliyor. evin içinde mal mal tur atıyorum. duvarın en köşeden başlayıp diğer köşeye kadar kaç parmak mesafe olduğunu falan ölçüyorum. az önce elime bir avuç pirinç aldım ve tek tek saydım onları. acaba avucuma kaç adet pirinç alabilirim diye merak etmiştim dün gece, aklıma gelmişken sayayım dedim. bana ne oluyor? daha önce böyle bir şey yaşayan biri varsa yardım piliz.

bende de tuhaflıkları var.dün okuldan gelir gelmez uyudum akşama kadar sonra aynanın karşısına geçtim konustum,kızdım,ağladım.lavabodan çıktım hiçbirşey olmamış gibi kızlar sordu gözüne ne oldu felan çok uyudum dedim.ruh gibi gittim çay aldım içtim.çay bile mutlu etmedi.sonra tekrar yatağa gömüldüm.bugün ise yine tüm gün yataktan çıkmadım.arada can sıkıntısından tüm dolabı indirdim tekrar topladım.oda da nerde bulaşık görsem yıkadım.kızlar gidiyor çıkıyor gel gezelim diyorlar gezmiyorum.sana yardımcı olamadım kardeşim sadece bunu tek sen yaşamıyosun ondan yazdım.

4 yorum daha var, göster