alıp başımı gidesim var. ama bunun için bir vosvosumun olması lazım-onu da babam mezun olduktan sonra diyor tabii-, yanıma can dostum-biriciğim(köpeğim) şeref'i de alabilmem için.. hee bir de kitaplarım var tabii. buralardan çok uzağa da gidemem, memleketimi özlerim. karadeniz dolayları kâfî gelir bu bıkkınlığıma. belki yeni insanlar tanımak, iki çift güzel söz, samimi gülüş iyi gelir diye düşünüyorum yorgunluğuma.. bilinçaltımı popülarizmin etkilerinden ancak seyahat ve bir de canım hüsnü arkan şarkıları, göksel baktagir tınıları, İncesaz nameleri, ezgi'nin günlüğü besteleri kurtarır diye düşünüyorum. kısacası; karadeniz sahil şeritinde saydığım sanatçıları dinleye dinleye ve ara ara dinlene dinlene seyahat etmek istiyorum. çok değil 5-6 yıl sonra inşallah gerçekleştireceğim hayalimi. şimdi ise bilinçaltı yorgunluğumu yazdan yaza ailecek yaptığımız seyahatlere saklıyorum. bir de sevgili dostum kaan murat yanık cümleleriyle hafifletmeye çalışıyorum(bilinçaltı yorgunluğumu). hee rüya tasarlamakta çok iyi geliyor bilinçaltı yorgunluğuna. ya siz bilinçaltınızı yorgunluğunuzu nasıl gideriyorsunuz ?

anı en iyi şekilde taşayarak zaten pek plan yapmayı sevmem:)

sevgili @girgirina bazen anlar güzel yaşanmıyor ne kadar çaba sarfetsek de. plan yapmak ne kadar doğru bilmiyorum ama insan kafayı dağıtmak için çok plan yapıyor ve hayal kuruyor.. ben de o insanlardanım ve hayal kurmaktan vazgeçmeyeceğim...

inan planli prigramli yasamak hayatina kilit vurmak gubu birsey bemce.ama hayal kurma konusunda haklisin:)