selam omüdedikodu. döndüm ve iki lafın belini kırayım ve beni hatırlayan, inişli çıkışlı, hüzünlü, zorlu ve mutlu hikayelerimi bilen kaldı mı bir bakayım dedim. zaman nasıl da geçmiş. sular nasıl da durulmuş. burda anlattıklarım buzdağının görünen yüzü olsa da az buz şeyler değil. ama her şey geçiyor. vesile bir titanik bile olabilir buz dağlarını eritmeye. bana da bir titanik çarptı. ama meğer titanik değil de, o da benim gibi bir buz dağıymış. kendim gibi biri. onunlayken eridik sulara karıştık. eski şeyler artık geçmişte kaldı be omü dedikodu. geçmişte kaldı da, gelecek de var. harıl harıl çalışıyorum mesela artık-sonunda-nihayet mezun olacağım bu dönem(inş, vurun tahtalara duvarlara :d ). sonradan buraları çok özleyeceğimi bile bile terk edeceğim gençliğimin son demlerini yaşadığım bu omü topraklarını. bakıyorum da gençliğimi yaşamış mıyım tam bilinmez ama halimize şükretmemiz lazım. bizden çok daha zor durumda olan insanlar var. çok da uzun yazmayım. sonra yine yazarım omüdedikodu. İyi geceler.

doğru hatirliyormusum. nickin yabanci gelmemişti. az baktim gönderilere, bir muhabbetimizi gördüm, hatirladim çoğu şeyi. :d e hadi hayirli olsun :d