her memlekete gittiğimde otobüste yaşadığım olaylar vardır. olaysız geçmez pek yolculuğum. zaten bu yüzden çok severim otobüsleri insanları sıcak bir kere. anadolu insanın ahlak yapısıyla baş başasın. neyse olaya geçeyim uzatmadan. ben yolculukta paso uyuyan biriyim. her türlüde uyuyabilirim. samsun otogardan çıkışını bir görürüm birde memlekete girişini oyle uyurum. yine uyuyorum. ayağıma bir şey dokundu. ama böyle sıcak bir şey. ayak bileğime sürekli vurup vurup duruyor. önce korktum. sonra doğruldum artık ne cesaretse dedim elliyor galiba beni 😂😂😂 sonra elimi aşağıya attım. bana dokunan şeyin minicik küçucuk bir insan ayağı oldugunu görünce bir tuhaf hissettim. olayı anlayana kadar neler düşündüm. bebek düştü herhalde. kaldırayım bari ben falan dedim. otobüsü katacaktım birbirine. tabi meğer annesi oraya yatırmış oda ayağıyla benim ayağıma dokunup oyun mu yapıyor pek fikrim yok. sessiz sessiz orda yatıyormuş. yaklaşık bir 20 dakika daha ayağıyla vurdu bana. İçim öyle tuhaf oldu. insan yavrusu işte dedim. doğanındaki yavruların içinde en masumu. ördek yavrusu yumurtadan çıktığı gibi yüzermiş. ama insan yavrusu öyle mi? başındaki melek onu korumazsa yok olur gider. ben bunları ve onun masumluğunu düşünürken bir ben vuruyorum ayağına bir o vuruyor bana. biraz oynadık sonra anne alıp yanına oturttu. huysuzlandı biraz sonra tekrar uyudu. ulan dedim. kurban olurum sana be!

ay çocuklar çok tatlı değil mi ya bayılıyom onların hareketlerine

bizde az uyumadık o koltuğun altında 😂 babam ağrı'da görev yapardı, bizde memlekete giderdik balıkesir'e . o zamanlar böyle yollar yok. allahım 26 saat sürerdi eziyet gibi. tüm yüzleri ezberlerdim 🤣🤣

@pandaseveri çocuklar sadece tatlı değiller bence. insanlar... hemde en saf hali insanın.
@sessizkadin 26 saat ne kız. anaaa 1 günden fazla.

mollalar için harcadığın parayla bir bilet daha alınırdı 😂