nicki kaydedeli birkaç gün olmasına rağmen yazıp yazmamakta kararsızdım. aslında ilk kaydettiğim gün uzun uzuna, hadi çok uzun olmasa da uzunluk niteliği taşıyabilecek bir yazı yazmıştım. yazının sonlarına doğru yaklaştıkça bilgisayarın şarjı azalmakta olduğu halde kapanırsa göndermem deyip şarja takmamıştım ve sonuç olarak bilgisayar kapanmış, yazımı gönderememiştim. İyi ki de göndermemişim. sinirlenince, üzülünce, bir şeyleri kafama çok takınca fazla saçmalıyorum. bu sebeple kalemim en saçma insanın bile saçmalayamayacağı kadar çok saçmalıyor. kısacası yazının ve yazmanın b*kunu çıkarıyor. neyse işte, bu gün o kararsızlığa son verip aklımda bin bir türlü kargaşa varken saçmalamak istedim. siz de bu yazıyı okuyarak bu aptallığa dahil oldunuz. size de bazen b*ktan bir hayat yaşıyormuşsunuz gibi gelmiyor mu? hani ne bileyim. k*çınızı yırtsanız da bazı şeyleri gerçekleştiremeyecekmişsiniz gibi hissetmiyor musunuz? peki bunlarla karşılaşınca nasıl çıkabiliyorsunuz bu durumdan. yok yani, ben yapamıyorum. çıkamıyorum bir türlü. sonra kanalizasyonda yaşayan sıçana dönüyorum. üstüm başım pislenmiş ve b*k kokar durumda buluyorum kendimi.

sıkıldım devam etmek istemiyorum.
…

bir şeyleri başarabilmek için o uğurda sistematik bir şekilde çalışman gerekiyor. daha açıklayıcı olması için küçük bir örnek vereyim. hepimiz biliyoruz ki bataklığa girdikten sonra çırpınmak bizi kaçınılmaz sona doğru götürür. bataklığa giren bir insan can havliyle çırpınırken şunu diyebilir ; '' o kadar uğraşıyorum uğraşıyorum ama bir türlü çıkamıyorum aksine daha da batıyorum, senin deyişinle kıçını yırtsa bile oradan o şekilde çıkamaz. öncelikle bunu kabul edip yöntemimizi değiştirmek gerekiyor. aynı yöntemde ısrar edersek en sonunda başaramayacağımızı düşünür ve kendimizi bataklığın pis sularına bırakırız. bu işin içinden çıkmak için önce sorunumuzu belirlememiz gerekiyor daha sonra sorunumuzun olası çözümlerini belirleyip içinden bize uygun olan yapabileceğimizi düşündüklerimizi ayırt edip o şekilde yola devam etmeliyiz.

yazıyı bir an ben mi yazdım diye şüphelenmedim değil. böyle durumlarda ben de saçmalamanın dibine vuruyorum. ama bu durumda yapacağın şey kendini daha dibe çekmemek, bu düşüncelerle başbaşa kaldıkça iyiye giden bir şey olmuyor, son zamanlarda öğrendiğim şey bu. benim denediğim yöntem defterimle konuşmak, kimseye anlatmayı sevmediğim için. sende yapabilirsin aklına gelen her şeyi anlat yaz,dök. sonra oku ve bu durumu değiştirmek için değişmeyenler için bunlarla nasıl yaşanır çözümleri arayabilirsin. salmaktan iyidir:)

aklımdan çok mükemmel sözler geçtide gerçekten erindim yazmaya 😔

kesin bu gece bir şeyler oluyor kimse normal değil ben dahil 😒

biz bu eringeçlikle ne yapacağız acaba