2 ileri 1 geri

1 haftadir hayat pek kotu gitmiyor.kendi kendime odev olarak uyguladigim gunluk sinav mekik barfix calisiyor ve haftalik 40 sayfa olsada kitap okuyorum.nedir bu bir ayaga kalkis mi?agzimdaki kani yutup sagdan soldan tutuna tutuna destek alip dik durmaya cabalamak mi?1 haftadir daha iyi hissediyorum daha zinde daha saglikli daha zeki daha yaratici.ozellikle dun gece okudugum kafkanin aclik sanatcisinin kitaba ismini veren hikayesi beni derinden etkiledi.ek olarak eski kiz kankamla konustugumuzda bana anlattigi mutlulugun anahtarlarindan biri olabilecek ve bugun facebookta izledigim ali babanin kurucusu jack ma nin 1 dakika 15 saniyelik videosunda anlattiklariyla ayni temele dayanan hakikat neredeyse tum bu degisimin baslangiciydi

dertlerimizi sikintilarimizi anlatip karamsarliga bogulmamiz ve diz cokup sizlanmamiz hicbir seyi degistirmiyor.olaylar olur onemli olan onlara karsi yaptiklarimizdir bir insan hafif bir meltemle yere dusebilir fakat buzun ustunde akrobatik hareketlerde yapabilir kisi yasadigi kotu seylerin neden oldugu basarisizliklardan dolayi surekli kaderini suclamak yerine ozelestiri yapmaya kendini gelistirmeye degistirmeye basladigi an o kisi icin umut var demektir

tabikide bu her zaman gecerli degil.ornegin dun gece arkadaslarimin eglendigi videoyu gorup hayatimda hic bu tur eglencelere katilmadigimi kesfedip asagilik kompleksiyle baslayan, nefrete ofkeye hirsa intikam ve sadistlige sapkin cinsel fantezilere donusen aci dolu anlarin, dun videoyu gordugumden itibaren yaklasik 3 saat, bugunse yaklasik 5 saat boyunca neden oldugu etkiyi cinsel sapkinlik dolu pornografik ogelerle kapatmaya calismam gibi durumlarda bunlar pek gecerli degil

kaybolmus bi haldeyim gelecek kaygisindayim 0 dan kendimi kesfetmem gerek yapabileceklerimi yapamayacaklarimi belkide yanlis bolumu okuyorum hayatimin sonuna kadar ezik sonuk mu kalacagim kendi parami kazanip ayaga kalktigim mutlu oldugum hayati yasadigim anlar olacak mi?hep ayni kuruntular senfoni gibi kafamin icindeler once ygsden sonra intihar edecektim sonra okul kazandim "okul bitince intihar ederim" oldu gecen yaz temmuz sonunda bunu yapmaya ramak kalmisti ki burada tanistigim melek gibi bi insanin destegi engel oldu ve suansa buradayim kaybolmus bi halde ayaga kalkmaya calisan kalktigindaysa nereye gidecegini bilmeyen masum bir bebek gibi hafiza kaybiyla uyanan ve kendisini "arayan" filmdekiler gibi

yinede hayata karsi o istahi kazanamadim.benim icin hala olum ve yasam cok basit.istedigim zaman kendimi oldurebilirim gibi.bir ruya gibi sanirim bazi seyler geri gelmiyor olunce tekrsr canlanamiyor
cok zengin olup sapikliklarimi gerceklesturme hayalinin verdigi istahla hareket ederek hayata tutunabilirim bugun bunu dusundum ama benim duygusal ve iradeli yapima uygun degil.yasiyorum iste hem belli mi olur hayat suprizlerle doludur kotu oldugu kadar iyide var kotu sans oldugu kadar iyi sansta var umut iste ama kimsenin umuttan daha sadakatli bir dostuda yok