hayatımın ilk doğum günü kutlamasıydı, kaç yaşındaydım hatırlamıyorum. televizyonda hep pastayı çocukların kestiğini, üflediğini, dilek tuttuğunu vs. görürdüm. ve ben de aynısını yapmak istedim.
pastanın mumlarını üfledikten sonra pastayı kesmek istedim. plastik bıçak vardı pastanın yanında, belli ki onunla keseceklerdi. ben de o bıçakla pastanın bir dilimini kesmek istemiştim ama izin vermemişlerdi, ağlatmışlardı beni. ben de ağlaya ağlaya odadan çıkıp tek başıma başka bir odaya geçtim, tüm gün boyu orada bekledim. birilerinin "tamam ağlama gel." demesini beklemiştim ama, kimse gelmemişti. ben odada ağlarken, ev halkı bensiz bir şekilde benim doğum günümü kutluyordu.
o günü hiç unutmam. aslında ailem, ta o zamanlardan belli ediyormuş kendini. bugünkü durumlarına şaşırmamam, isyan ve sitem etmemem gerek.
Cevaplar
pastanın mumlarını üfledikten sonra pastayı kesmek istedim. plastik bıçak vardı pastanın yanında, belli ki onunla keseceklerdi. ben de o bıçakla pastanın bir dilimini kesmek istemiştim ama izin vermemişlerdi, ağlatmışlardı beni. ben de ağlaya ağlaya odadan çıkıp tek başıma başka bir odaya geçtim, tüm gün boyu orada bekledim. birilerinin "tamam ağlama gel." demesini beklemiştim ama, kimse gelmemişti. ben odada ağlarken, ev halkı bensiz bir şekilde benim doğum günümü kutluyordu.
o günü hiç unutmam. aslında ailem, ta o zamanlardan belli ediyormuş kendini. bugünkü durumlarına şaşırmamam, isyan ve sitem etmemem gerek.