ben çok küçükkene sattığımız arabanın arka camında yapışık giden yeşil ayıcık. arkasından ağıt yakmışım bildiğin. hayır babamın serseriliği arabayı satmışsın ayıcığı alsana kardeşim çocuk ağlıyor.
hayatımın ilk doğum günü kutlamasıydı, kaç yaşındaydım hatırlamıyorum. televizyonda hep pastayı çocukların kestiğini, üflediğini, dilek tuttuğunu vs. görürdüm. ve ben de aynısını yapmak istedim.
pastanın mumlarını üfledikten sonra pastayı kesmek istedim. plastik bıçak vardı pastanın yanında, belli ki onunla keseceklerdi. ben de o bıçakla pastanın bir dilimini kesmek istemiştim ama izin vermemişlerdi, ağlatmışlardı beni. ben de ağlaya ağlaya odadan çıkıp tek başıma başka bir odaya geçtim, tüm gün boyu orada bekledim. birilerinin "tamam ağlama gel." demesini beklemiştim ama, kimse gelmemişti. ben odada ağlarken, ev halkı bensiz bir şekilde benim doğum günümü kutluyordu.
o günü hiç unutmam. aslında ailem, ta o zamanlardan belli ediyormuş kendini. bugünkü durumlarına şaşırmamam, isyan ve sitem etmemem gerek.
hangisinden başlasam derken en kritigine karar verdim sanırım. belkide pek çok kişiye aykırı gelebilecek düzeyde hareketli bir ilişki hayal et. sürekli anlaşmazlıklar sürekli kavgalar uykusuz geceler... benim gelecek görmemem de bu sebeptendi sanırım . devam etmenin onada banada işkence oldugunu öngördüm. ama aradan geçen onca zamandan sonra bakıyorumda ben herkeste onu aramışım. karşıma çıkan insanlar oldu ama o heycanın yarısını bile yakalayamadıgım için asla bir ilişkiye dönüştürmedim. defalarca aşık olmaz insan bu kesin. ondan ayrılmam bir hata mıydı hala emin değilim . hani varlıgı dert yoklugu dert dersin ya o tarz bir durumdu . aşırı ütopik bir kadındı siyaset bilirdi spora hakimdi şiir kitaplarından arşivi vardı film zevklerimiz uyardı herşey bu kadar uyumluyken o kadar uyuşmazlıgı nasıl icat ederdik buda başka bir mevzu . sonuç olarak gülümseyerek hatırladıgım bir anı olarak kaldı bu bende. belki dengeyi daha iyi saglayabilseydim bu tutkudan bir mükemmellik çıkarabilirdim ama malesef ... ne yazdım be öyle yani @matricariachamomilla
@alpheratz hayatımda hiç yeşil bir ayı görmemiştim bu zamana kadar biliyor musun? @ricarlonotte işine karışmak gibi olmasın ama benim düşüncem bırakmamandan yana olurdu. bu dünyada tutkuyu yakaladığın an asla bırakmamalısın.
hımm bi geçirdim tarihimi gözden ilk sıraya çöken, daha orta okulluyken beni mi seviyorsun diyen kıza evet diyememek :( ikincisi ise uzun seri animeleri hala izleyememek mübarek :)
Cevaplar
pastanın mumlarını üfledikten sonra pastayı kesmek istedim. plastik bıçak vardı pastanın yanında, belli ki onunla keseceklerdi. ben de o bıçakla pastanın bir dilimini kesmek istemiştim ama izin vermemişlerdi, ağlatmışlardı beni. ben de ağlaya ağlaya odadan çıkıp tek başıma başka bir odaya geçtim, tüm gün boyu orada bekledim. birilerinin "tamam ağlama gel." demesini beklemiştim ama, kimse gelmemişti. ben odada ağlarken, ev halkı bensiz bir şekilde benim doğum günümü kutluyordu.
o günü hiç unutmam. aslında ailem, ta o zamanlardan belli ediyormuş kendini. bugünkü durumlarına şaşırmamam, isyan ve sitem etmemem gerek.