tamamen gösteriş amaçlı ve boş iştir. kitap okumak hayal gücünü geliştirir derler. neden? bence saçma. çünkü yazarlar kitaplarında olayı o kadar ustalıkla tarif ederler ki sen sadece kafanda okuduğunu canlandırırsın. sen ekstra bir şey hayal edemezsin. etsen bile bu hayal gücüne hiçbir şey katmaz. çocuk boyama kitaplarındaki renksiz çizimleri boyamak gibi bir şey olur bu. siyah beyaz mona lisa tablosunu boyarsan da vinci mi oluyorsun? şimdi kültür meselesine gelelim. hayatın boyunca 100 temel eser ve ekstra 100 kitap dahi okusan sana ne katacak? örneğin aşk-ı memnu kitabını okumak sana ne katar? edebi değeri yüksek bir kitap. ancak edebiyattan ne kadar anlıyorsun? dil bilgin ne kadar iyi? lafa gelince "dünya klasiği kitap" kime göre? edebiyat eleştirmenleri ve uzmanlara göre. evet. peki sen kitabın dünya klasiği olmasıyla ilgili ne söyleyebilirsin? hiçbir şey. çünkü edebiyatçı değilsin. sadece hikayeyi okuyorsun. cümlelerdeki ad aktarmalarından, mecazlardan, etken ve edilgen çatılardan, geçmiş zamanın rivayeti çekiminden haberin yok. sadece okuyorsun. hadi bunlar klasik kitaplar. ya bu kişisel gelişim kitapları beni öldürüyor zaten. anadilini konuşmayı bilmeyen insanların yazdığı sözde "kitaplar" ise resmen katliam. (bkz: şadece şeyma) kültürlü olmak için kitap okuyacaksanız lütfen bilimsel makale, araştırma yazıları, ansiklopedi, seyir defterleri gibi şeyler okuyun. hayali bir olayı değil gerçekten olan şeyleri okuyun. hayat hikayeleri anlatan kitapları okuyun. aşk hikayesi size bir şey katmaz.
neden kitap okuduğunla alakalı bi şey sanırım bu. ben keyif almak için kitap okurum. dizi film izlemek gibi benim için sadece kendi gözünde canlandırman gerekiyo. daha detaylılar ve ben detayları severim. bence baya keyifliler.
tamamen gösteriş amaçlı ve boş iştir. kitap okumak hayal gücünü geliştirir derler. neden? bence saçma. çünkü yazarlar kitaplarında olayı o kadar ustalıkla tarif ederler ki sen sadece kafanda okuduğunu canlandırırsın. sen ekstra bir şey hayal edemezsin. etsen bile bu hayal gücüne hiçbir şey katmaz. çocuk boyama kitaplarındaki renksiz çizimleri boyamak gibi bir şey olur bu. siyah beyaz mona lisa tablosunu boyarsan da vinci mi oluyorsun? şimdi kültür meselesine gelelim. hayatın boyunca 100 temel eser ve ekstra 100 kitap dahi okusan sana ne katacak? örneğin aşk-ı memnu kitabını okumak sana ne katar? edebi değeri yüksek bir kitap. ancak edebiyattan ne kadar anlıyorsun? dil bilgin ne kadar iyi? lafa gelince "dünya klasiği kitap" kime göre? edebiyat eleştirmenleri ve uzmanlara göre. evet. peki sen kitabın dünya klasiği olmasıyla ilgili ne söyleyebilirsin? hiçbir şey. çünkü edebiyatçı değilsin. sadece hikayeyi okuyorsun. cümlelerdeki ad aktarmalarından, mecazlardan, etken ve edilgen çatılardan, geçmiş zamanın rivayeti çekiminden haberin yok. sadece okuyorsun. hadi bunlar klasik kitaplar. ya bu kişisel gelişim kitapları beni öldürüyor zaten. anadilini konuşmayı bilmeyen insanların yazdığı sözde "kitaplar" ise resmen katliam. (bkz: şadece şeyma) kültürlü olmak için kitap okuyacaksanız lütfen bilimsel makale, araştırma yazıları, ansiklopedi, seyir defterleri gibi şeyler okuyun. hayali bir olayı değil gerçekten olan şeyleri okuyun. hayat hikayeleri anlatan kitapları okuyun. aşk hikayesi size bir şey katmaz.