o benim sadece sevgilim değil; ailemdi, evimdi, en kötüsü de annemdi. koymayın kardeşim koymayın, olmadık yerlere koymayın, sonra a...... koyuyorlar. yaşayamadık, yaşatmadılar. hayallerimin, hayatımın kayışını izlemek zorunda kaldım. nasıl bir acı! ah bir bilsen, sevgili okur; sevgisiz yaşamak ne kadar zor. hiç bilmediğim bir hayatın içindeyim, çırpınıyorum. alışırsın diyorlar; nerede görülmüş yüzmeyi bilmeyen birini denize attığınız da boğulmadığını. benim ciğerimi söktüler. üstelik bunu en sevdiklerim yaptı. umudum; içimdeki yangını sigarayla söndürmeye kalktığımda beni terketti. şimdi yalnızlığı bile sığdıramıyorum iki satır hayata! ey tanrim, sana da elveda..

herkese şiirli geceler.. dün bıraktığım yerden devam etmek istiyorum. yine soğuk, yine içimde dinmek binmeyen yangın.. doğuş sinan coşkun dinliyorum kadınlar. hayatımın özeti.. bu şiiri dinlerken ne bok yediğimi anlıyorum. siz siz olun sevdiğinizin peşinden giderken sizi sevenleri kaybetmeyin. sırtınızı dayayacağınız bir yer yoksa önünüze bakmanın bir anlamı olmuyor çünkü düşüyorsun sırt üstü. tam 6 ay sonra öğrendim aldatıldığımı. beni yıllarca bekleyen kıza aşık olduğumda onu bıraktığım yerde olmadığını farkettim. siz siz olun ben olmayın. çünkü ben ne yapacağımı bilmiyorum. İstiyorum ki şu yol bitmesin, beni sonsuzluğa götürsün. öldürülmeyi o denli hakettim ki, "şakağıma dayadığında silahı ellerinin güzelliğine ağladım." seni sevemiyorum diye ağladı. seni seviyorum diye ağladım. hangimiz hata yaptık? kadınları çözemezsin derler ya, çözme zaten, o düğümü avuçlarında sık, sık ki çözülmesin bir daha... "bir zamanlar seni gökyüzü ilan etmiş kadının, başka bir gökyüzünde kahkaha atışını duyduğunda anlarsın."

şu an bu havada sahilde oturuyorum. bir de arkamdaki cafede canlı müzik var. "sezenler olmuş" derdimi siz düşünün. şimdi yavaştan başlıyorum anlatmaya, hafiften demlenmeye başlayın. buraya gelirken ardımda bütün hayallerimi bıraktım, bir sene daha uzatmayı beklerken hayatımdaki kimsenin beni istemediğini farkettim. hayallerimle alakası olmayan bir hayat seçmek zorunda kaldım.
çaresizlik öyle bir şeyki öldürmez süründürür dedikleri. sevdiğim insanı kaybettim, ailem zaten hiç "en sevdiğim" olmadı. gitsem bir dert, gitmesem bir dert.. buraya gelmeden önce bile içiyodum geldim yine içiyorum. şu hayata beni bağlayan tek bir şey kalmadı. ama bugün iki göze rastgeldim, bilmiyorum onu unutabilirmiyim ama, o yeşilliğindeki çiçekler hayatta kal der gibiydi..