bir arkadaşım var olduğundan farklı görünür ve eleştiriye açık değildir. bu arkadaşım şu an kötü tercihler yapıyor ve bunu bile isteye yapıyor. ben de arkadaşı olarak daha önce uyardığım için ve bu huyunu da bildiğim için şu an sadece yaptıklarını görmezden geliyorum. benim fıtratım da bunu kaldırmıyor. ben birine bişey söylemeden önce işin önce dini boyutunu sonra mantık sonra duygusal boyutunu takip ederim. bu konuda yıllardır netim. beni tanıyanlar da bunu bilirler eğer yaptığı şey haramsa bunu ılımlaştırma gereği duymam. bu nedenle emribilmarufneyhianilmünker noktasında zorluk çekiyorum. buraya yazmamın nedenine gelince kişi eğer eleştiriye açık değilse kendi hatalarını başkaları görmeden önce görüp düzeltmeye çalışmalı. çalışmalı ki kişi ona birşey söyleyince ben zaten çabalıyorum imajı verebilsin. buna tabikide kişi mecbur değil. ama beklenti de bu yönde . velhasılıkelam toplumla yaşamak zor. bir gün hirama çekileceğim o gün gelene dek hak bildiğimi söylemekten de vazgeçmeyeceğim inşallah. hayırlı geceler.

benim bi erkek kardeşim var. konya da okuyor. bugün beni aradı. abla annemle konuştun mu diye sordu ben de yok konuşmadım dedim sonra ağzında bişeyler geveledi derken annem hastaneye kaldırılmış dedi. bi anda kulağım çınladı. ne oldu niye kaldırmışlar daha dün konuştuk falan dedim. dur abla şaka yaptım dedi. telefonu suratına kapattım. hemen annemi aradım açamadı dokunmatik teli kullanamıyor . halamdan ulaştım misafirliktelermiş konuştuk biraz. sesini duymak bile yetti. kardeşimse hala arıyor açmıyorum.siz siz olun şaka yaparken ardını arkasını düşünün.

çağın hastalığı tükenmek mi tüketmek mi sizce. İnsan önce tükenip sonra tüketmeye mi başlar yoksa tam tersi mi ?