tanzimat döneminde dilde sadeleşme hareketine öncülük eden, edebiyatımızda birçok ilki gerçekleştirmekten öte noktalama işaretlerini kullanan ilk yazardır. yaşadığı zaman diliminde halihazırda resmi yazılarda kullanılan dil oldukça süslü, kafiyeli, dili ağırdı. hatta kaynaklara göre çoğu insan tarafından noktalama işaretleri kullanmak karşıdaki kişinin zekasına bir hakaret olarak görülüyordu.

birçok yazarca dilde sadeleşme için uğraşılırken yönetici kesim bunun tersine halkın bilgilenmesini, yasalardan haberdar olup hak talep etmesini istemedikleri için saraya ait, ne kadar süslü ve halktan kopuk bir dil kullanılırsa o kadar kâr ederlerdi hatta matbaanın geç gelmesinin en önemli nedenlerinden biri olarak bu gösterilirmiş. bu yüzden şinasi ve benzer görüşteki aydınlar sadeleşmeyi gerçekleştirebildiklerinde ve matbaa geldiğinde önce ve en çok üretilen şey sözlük oldu. bunun etkisiyle de ilk tiyatro oyunu yazıldı, ilk özel gazete çıkarıldı, ilk makale çevirisi yapıldı.

nitekim biz bugün de bu sürecin etkisinin farkında olalım ve dilimize özen göstermeye çalışıp noktalama işaretleri kullanalım, kullandıralım. efenim sevgiler.

şair lütfü ve ilham perisi ilhan'ın sahnelerini sarıp sarıp izlediğim, aşırı tatlı bulduğum dizidir. temasını da seviyorum, dizilerin aksine her standart insan hayatta kalmak için iş bulmaya çalışır, zengin eşin peşine düşmez. genel olarak kadrosu sağlam olsa da bence hem senaryoda hem de karakterlerde tam oturmayan şeyler var, biraz donuklar gibi geldi bana ama komedi bu, zamanla açılırlar diye düşünüyorum. öyle aman aman bir proje değil ama yine de bu tarz işleri sevdiğim için ve süresinin ortalama 70 dakika olması sebebiyle muhtemelen izlemeye devam ederim.

"akubu, kırmızı mercimek üzerinde hak talep etmedi. kimseden teşekkür beklemedi. sadece insanlar çorbayı sevdiği için sevindi o kadar. insanlığa tarkovski veya mozart’tan daha çok faydası dokundu. bugün koca yürekli akubu ne tanınıyor ne de hatırlanıyor. ama bize hatırlattığı bir şey var: bazen en önemli şeyler en beklenmeyen yerden çıkar."

(bkz: fellah köftesi)

allahım neler yaratıyorsun yarabbim.

eskiden geyiği yapılırdı "r11'de akrabanı bile bulabilirsin ya ehheeh" diye, işte bu olayın başıma gelmesini sağlayan otobüstür.
ekim 2017, arkadaşımla otobüste fakülteye çıkıyoruz. bir tane teyzeyle oğlu var onlara yer verdik, bir yerlerden tanıdık ama çıkaramıyorum. neyse işte otobüs güvenliğin oraya geldiğinde güvenlik haliyle sordu teyzeye nereye çıkıyorsun diye. teyze de bunu yanlış anlayıp hafif bir çıngar çıkardı, biz o sırada kıkır kıkır gülüyoruz. sonra bunu görünce klasik, teyze sordu bize kimlerdensiniz vesaire. ve beklenen son... kadın teyzemin görüşmediği görümcesi çıktı. oğlunu fakülteye bırakıyormuş aajjshah hatta eğitim durağında indirmedi kadın resmen beni, dur azıcık konuşalım diye tee mühendislikte zar zor indim.
vallahi yaşandı bu, inanmıyorsan aha dayıya sor.

kesinlikle antep mutfağı. mutluluktan öldürür.

klasik koşullanma yoluyla oluşan davranışları ortadan kaldırma yöntemlerinden biridir. klasik koşullanma ise akademik tabirle bir canlının doğal uyarıcıya verdiği tepkiyi, onda tepkiye neden olmayan başka bir uyarıcıya da vermesini sağlama işlemidir. yani pavlov'un köpeği deneyini duymuşsunuzdur. köpeğe et verilirse doğası gereği salya akıtır, deney süresince köpeğe et verilirken aynı anda zil çalınır. bu işlem birkaç kez tekrar edilir, zil çalar-et verilir-salya oluşur. bir zaman sonra artık et verilmez ama köpek zil sesini duyunca salya oluşur, yani köpek zile koşullanmış olur. bu en bilindik örnektir.

ek olarak da etrafımızdaki kişilerden zamanla soğuma durumu sistematik duyarsızlaşma değildir, sistematik duyarsızlaştırma sadece korku ve fobinin ortadan kaldırılmasında kullanılır ki bir değişim olmadığı sürece işlevsizdir.

içinde bulundukları kısa dönem bunalımından ötürü öğrenci gencolarımızın bir kaçış olarak gördüğü hâletiruhiyedir. temkinli olmalı derim ben. neticede yâr deyince kalem elden düşüyor.

bu kelimeyle her karşılaştığımda aklıma teyzelerin komik yazım yanlışları geliyor, "bende ankastre bozukluğu var"
allahım ishal etsin ne diyebilirim ki.

stranger things'teki her bir çocuk oyuncu, bizim ağlak sektörümüzdeki çoğu oyuncuyu(!) ikiye katlar dörde böler.

o tahıl gevrekleri, sıpeşıl k'lar yanından bile geçemez cici bebe'nin.

"bu videoda cin var ehehe" temalı ultra zeka gerektiren espri için harcanan bisküvi. nasıl yani?

kasiyeri erkek olan marketlerde raflardaki pedlerin hiç azalmamasına benzer durumdur. ilginç.

genelde uzak mesafe ilişkisi yaşayan insanlar olur bu tip.
(bkz: uzak mesafe ilişkisi)

1.50'lik minnoş hanımefendilerimizle 1.90+ beyefendilerimizin yaşadıkları ilişki türüdür.

okul kantinleri. çok saygılar iletiyorum omkan'a.
daha düşük kademeler için de okulun ta kendisi. katkı payı adı altında kesilen haraçlar.

eminem dinlerken aklına mustafa topaloğlu gelmek gibidir.

iki üç masalı, sıcak minnoş yer. dershane çıkışlarında az mı giderdik be, selam olsun.

tarkan konserine gitmek.

hiçbir zaman aşırı sinirlenmedim. bir olaya sinirlenirsem kendi kendine geçiyor, birine sinirlenirsem sırıtıyorum.