Omü Dedikodu
*inan ki,çiçeklerimizi soldurmayacağım.
bazen canımızın acıyacağını bilerek almamız gereken kararlar vardır,bu da öyle bir şey.
böyle bir 10 yıl falan uyusam keşke
kolumuz,kanadımız kırılmış gibi.
bu benim kaderim galiba. hep severken gitmek zorunda kalmak. nefes alamadığım kaç gece daha yaşamam gerekiyor?
yıllar önce okumak için aldığım ve yeni okumaya fırsat bulduğum bir kitap var. İçinde kurumuş tek başına bir papatya. sağ çıktığım bir yangını hatırlatan, artık acı vermeyen bir papatya.
bir konuda kararsiz kaldıysam birden fazla kişiye sorarım, işime gelen yorumu yapan kişinin dediğini yaparım. eğer hiçbiri beklediğim yorumu yapmazsa yine de işime gelen şeyi yaparım 👌🏻 on numara özellik bence 😂
hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını fark ettiğin o an...
bazen yaşadığım şeyler aklıma geldikçe oturup bir sigara yakasım geliyor...
kabuk bağlayamayan, hep kanayan yaralar...
nefret bile bir his aslında
ben kimseyi bu kadar çok özlemek istemiyorum ya
neyin öfkesi, neyin kiniydi bu bitmek bilmedi
güçlü durmaktan çok yoruldum ben, şuralara bir yerlere devrilmek istiyorum artık.
bugün çömezim twitter'da beni takip edip attığım tweetleri görünce "ağlama duvarin burasıydı demek"dedi. asıl ve biricik ağlama duvarım,cağnım omü dedikodu🥰
artık hiçbir şeyin düzelemeyeceği bir zamandayız, iyileştiremediğimiz birçok yara almışız.
yarın İzmir'e gidiyorum, evde birkaç gündür bir matem havası mevcut. genel durumu stabil tutmak çok zor 🤦🏼♀️
en kötüsü de canım dediğin insanın yarasına ilaç bulamamak. oturup ağlıcam ben de.
allah affetsin kola,cips ve tatlı gömmeye gidiyorum 👌🏻
üç yıl önce, burda sabahlara kadar yaptığımız muhabbetleri, döndürdüğümüz geyikleri o kadar çok özlüyorum ki :/
