karşımdaki insanı kırmamak, üzmemek için dert küpüne dönmek pahasına kendimi zorlayabilmek. hani insanın kırmızı çizgileri vardır işte ben o sınıra çok yaklaştırıyorum. sonra insanlar benim her şeye büyük bir tolerans gösterdiğime inanmış oluyorlar ve o sınırı geçecek bir hamle yapıyorlar. İşte orada her şeyi keskin bir bıçakla kesip atıyorum. ben bunu salak olduğum için yapmıyorum sırf daha iyi hissediyorum diye böyleyim beynimi açıp değiştirebilsem keşke ama teknoloji o kadar ilerlemedi ne yapabilirim arkadaşlar. ama keşke bunu görüp beni anlayıp ona göre davransanız. bu huyumu ellerinizi ovuşturup bana silah olarak kullanmasanız. ben çat diye sizi silince dünyanın en kötü insanı ilan etmeseniz. bu zamanda ne kadar anlayışsız biriyseniz, karşınızdakine böcek gibi davranıyorsanız o kadar kıymetlisiniz. bu sizi işini bilen ve zeki biri yapıyor çünkü. çok acı ama gerçekten böyle. nadiren de olsa karşınıza sizi anlayıp yaptığınız şeyi görebilen ve bunu değerli bulan insanlar çıkıyorsa ne mutlu size. arkadaş edinmeyi sırf bu yüzden bıraktığımdan beri kafam rahat, içim ferah. ne varsa eski dostlarınızda var.
3 kalp