İtelenerek bir uçurumun kenarına götürülmüşüm ve benden beklenen koşar adım geri dönmem. ama neden döneyim ki? tek bir adım atmaya bile halim yok, öyle yorgunum ki...

bu sefer düşmedim sadece biraz birazcık merdivende takıldım ve basamağa kendi isteğimle daha doğrusu kendimi nazikçe yerçekimine bırakarak oturdum 😂😂 ya bu ayakkabı ya da hayatımdaki insanların anlamsız tavırları yüzünden 'ölümüm birden olacak seziyorum' 😒😒

ulan evde iki kişiyiz ikimizin de ucu yok 😂😂 bi kalemde bi uç vardı onu da ikiye böldük 😂 kankam yeni taktik geliştirmiş falan 😂 fakirlikten ölmesek bari 😂

abimle telefonda konuşuyoruz dedi ki bana dua et stajlardan geçiyim senin duan kabul olur tamam dedim, neden kabul olur biliyor musun dedi çirkin duası diye bir şey varmış kabul oluyormuş ondanmış 😂😂 tam bir malaktoz kafa ama çok seviyorum 😂😊

"sen biliyorsun". kullanmayı sevdiğim cümlelerden biri. "sen bilirsin"den daha güzel bir ifadesi var. hani fikrini söylüyosun, karşındakine uymuyor "sen biliyorsun" diyorsun. bu belki de benim herkesin yaptığı şeylere karşı oluşumdan kaynaklanıyordur. kim bilir?

ne kumarlar kaybettim aşk için bile bile, şeytanın bacağı demirden gelmiyor bize 🎶 feridun ağbimizi severiz attila'nın şiiri gibi dayıdan yadigar bi'şeydir onun şarkıları. saçıma ders çalışma bandanamı takıp kışlık çoraplarımı da ayağıma geçirdiğime göre uyuyabilmem için kaç saat çalışmam lazım hocam?

dokunmaya kıyamadığım kitabım çantamda yağmurdan ıslanmış. tam da şu an çocuk gibi ağlayabilir miyim? ağlayabilirim.

günün anlam ve önemi olarak 'la bu ne soğuk ya' diyip gitmek istiyorum, ben bittim beni burdan alabilirsiniz

millet sevgilisiyle dağa tırmanıp kamp yapıyor. bizim hayatımızdaki aksiyonsa ders bitmeden amfiyi terk etmek. yazıklar olsun bee

o kadar acıktım ki sanırım midem sırtıma yapıştı 😨😨 ve de üç saatlik dersin beş dakikasını bile dinlemedim. allah büyüktür 😶😶

herkesin bir sınırı vardır ya, o sınırı aşmamak önemli. çünkü en gitmeyecek olan insan bile o sınıra ulaşınca arkasına bakmadan gidiyor. teoman'ın da dediği gibi:'en yerleşik yürek bile göçer olur/ hop dedik orda kal portakal seviyoruz diye de öldük mü?/ ağrı eşiği diye de bir şey var sen ağrı bağımlısı gördün mü?🎶'

bazen dayanamıyorum cidden. kimseye çaktırmasam da. ben size şimdi arkadaşım görmesin diye tek gözümden döktüğüm gözyaşlarını nasıl anlatayım? kalbime, sırtıma aldığım darbeleri nasıl anlatayım? acılarımı öfkemin ardına ustalıkla sakladığımı nasıl anlatayım? bu kadar acıya rağmen büyümediğimden hayatın 'büyü üçüncü' diyerek daha büyük acıları önüme serme ihtimali beni dehşete düşürüyor. ama lütfen tarihe not olarak düşülsün:çok sevdİm.

anlık vuran 'yaparım ya' düşüncesi ve sonrasında bir iki çıkmışa baktığımda oluşan bileklerimi kesme isteği. ölüm gibi şeyler oluyor ama kimse ölmüyordu, tıpçı ağlıyordu.

çok güzel bir gün yaşadım gerçekten. ortaokulda dershanedeki matematik öğretmenimizin evine gittik önce, hiçbir şey değişmemiş. ne o ne de biz. sadece onun afacan mı afacan küçük bir oğlu olmuş 😇 ve fark ettim ki büyümek de bir anlamda değişmek ve ben değişmeyi hiç mi hiç istemiyorum, böyle o kadar iyiyim ki 😊😊 zaten bizi sokakta görseniz ortaokul mu bunlar dersiniz ve biz hal ve hareketlerimizle bu hipotezinizi destekleriz 😂😂 yaşasın içimizdeki ve dışımızdaki çocuklar !!🙋🙋🙋

sinirliyim bu aralar, hem de epeyce fazla. aslında bunun nedeni asabi karakterli olmamla ilgili değil, ki zaten asabi biri hiç olmadım. sinirliyim çünkü bir sürü insan tarafından bir sürü şekilde sağanak yağmur misali ardarda kırıldım ve kırılmaya devam ediyorum ve ağlamam gereken yerde ağlayamadığım için yüz kaşlarımı çalıştırıp çenemi sıkmaya başlıyorum, ağlayamamak bir şekilde rahatlayamamak veya kendimi onaramamak sebebiyle içimde öfke isminde bir zehir birikiyor, sinirli ve boş bakıyorum küçücük şeylerde yüzüm hemen düşüyor ve ben gün içinde hep kendimi yatıştırmakla uğraşıyorum. 'tek bir gözyaşına değmez' diyerek gözyaşlarımı inci belleyen insanı istiyorum yanımda.

bazı şeylerin araya mesafe ve zaman girse bile hiç değişmediğini fark ettim. yanımda olan insanların değerini de anlamadım değil ve de şeytanımın bol olduğu bir gece yaşadım 😂 bir gün içinde 189 ruh haline girip hepsinden sağsalim kurtulmayı başarabildim 😎😎 şimdi sanırım soldol beni bekler ✋✋

kendi değerimin farkına varmamı sağlayan insanlar iyi ki varlar ya gerçekten çok seviyorum 😇😇

bazen taksit taksit düştüğümü hissediyorum. 'yıkılmadım ayaktayım' pozlarıyla güçlü görünücem diye yırtımıyorum ve ne zaman sızıntı şeklinde sakladığım yerden acı kendini hissettirse tekrar düşüyorum. dibe bir türlü inemiyorum, dibe inmeye kendime izin vermiyorum. belki de dibe insem daha kolay olacak her şey, belki de en iyisidir dibe inmek.

bu dersler yüzünden öldüğümde beni önlüğümle gömüp üstüme de ders notlarımı atarsınız 😒😐🙇

ve tarihe bugünü kaydediyorum. kaydediyorum ki -tek başıma ağladıysam ve gözyaşlarımı kendim silebildiysem- hiçbir şeyin beni güçsüz kılamayacağını unutmayayım.