sınavlar bitti herkes valizini toparlayip gidiyor. arkadaşlarımın neredeyse hepsi gidiyor. ben şuan bir yere gidemiyorum. 1 hafta yalnız sayılırim. yurtta yalnızlık güzel oluyor ama onun haricinde hic iyi değil yaa. aslında hafta sonu için çok güzel planlarım vardı ama havalar sağ olsun izin vermeyecek gibi. alışveriş merkezlerini gezmeyi hiç sevmem çok bunalıyorum oralarda. sahilde takılmak çok güzel olurdu ama yağmur yağacakmış haftasonu. ya ben ne yapıcam 1 hafta hep yurtta kalmak da istemiyorum sinav haftasi çok bunaldim hep yurt ders okul. benim durumumda olan var mı acaba biraz ruhumu ferahlatmam lazım birşeyler yapmam lazım bir yerlere çıkmazsam daha da bunalırım diye düşünüyorum. fikirlere açığım siz neler yapacaksınız?😊

bu gece ders çalışma olayını çok seviyorum yaa. herkes uyuyor çıt yok kendinle baş başasın. derslere daha iyi odaklanip gündüz 3 saatte anlayacağın konuyu gece 1 saatte hallediyorsun şahane bir şey tavsiye ederim. ama gerçi çalışma temposu kişiden kisiyede değişir elbette ama ben gececilerdenim. neyse vize haftası da geldi zaman çok hızlı geçiyor yaa daha bismillah dün geldik tatilden yani en azından ben öyle hissediyorum. evi çok aramadığımdan sanırım. bu dönem bitmese keşke yada yaz tatilleri 2 hafta olsa yeter bana. tabi evciler kızacak bana ama neyse sustum. ben tekrar derse devam edeyim bari saat 4. bi 6 ya kadar da çalışsam kafi.çalışmalarınız da başarılar gençler bütsüz bir şekilde dönemi kapatmanız dileğiyle huzurlu kalın✋

yaklaşık 3 ay oldu yazmayalı. son yazimda da cok güzel kararlar alıp uygulayacağımı yazmışım. ama maalesef hiçbiri olmadı. zor zamanlar geçirdim ozellikle yarıyıl tatilinde tam bir psikolojik cöküş yaşadım. artık bazı şeyler ağır gelmeye başladı. resmen tatilinden koşa koşa geldim. herkes tatilde eve gidip rahatlayıp dinlenip geliyor ben ise stres küpü olup geliyorum garip değil mi? neyse insanları dertlerimle boğmaktan nefret ederim. bu yuzden kimseyle paylaşamam sıkıntılarimi hep bir sevgi kelebeği olarak takılırım ki insanlar tabiki hemen dış görünüşe aldandigi icin beni dertsiz tasasiz bir insan olarak algılar doğal olarak. kimse dışarıdan göründüğü gibi değil. buz dağının görünmeyen yüzünde neler var kim bilir. bir insanı tanımaya çalışırken en cok o görünmeyen yüzlerini merak ederim. dışarıdan zaten herkes aynı. ya içeride orada kim var acaba ?

bugün çok güzel kararlar aldım. daha doğrusu aldık. uzun zamandan beri üzerine kafa yorduğum meseleleri, yaptığım yanlışları, almam gereken sorumlulukları arkadaşımla oturup uzun uzun konustuk. o da benle aynı konu da müzdarip. artik kendim için güzel şeyler yapmalıyım dedim. İnandığım şeyler uğruna çaba göstermeliyim. bu sıkıcı tek düze hayatı bir kenara itip huzurlu olacağım bir alan oluşturmalıyım. sorumluluklarımı sonuna kadar taşımalıyım. bir zamanlar hayat cok manasız gelmeye başlamıştı farklı düşüncelere yönelmeye başlamıştım. ama artık öyle biri değilim bu değişimim elbette yıllar aldı. hatta bazen eski düşüncelerim tekrar su yüzüne çıkmaya başladığı anda bastırmaya çalışıyorum. ama artik bastırmak yerine yok edicem. araştırıp bilgilenip daha fazla okuyup yolumu aydınlatmam gerek.( allahım bu yolda bana ve benim gibi düşünen insanlara yardım et) hayat çok kısa. zaman cok hızlı ilerliyor. pismanliklarınız olmasın. varsa bile göz ardı edin. yoksa sürekli o pismanlıklarla yaşayarak geleceğe daha cok pişmanlık biriktirecegiz. kalbinizin en derininde hissettiğiniz o huzur hiç eksik olmasın arkadaşlar. hayat ne olursa olsun yaşamaya değer. eğer hala nefes alıyorsak umut var demektir. insan elbette her zaman mutlu huzurlu pozitif hissedemez. zaten hissetse bu hislerin bi anlamı kalmaz. o yüzden üzgün olmak yıldırmasın bizi. en kötü şey aslinda hiçbir şey hissetmemek hissedememektir. hangi duyguyu yaşıyorsanız bile buna değer verin. çünkü insan her haliyle, bütünüyle güzel olan bir organızmadır. kendinizi sevin arkadaşlar değer verin dinleyin. böyle yaptıkça siz insanlara insanlarda size öyle davranacaktır. ne olursa olsun her insan sevilmeye değerdir. bunların bilincinde yaşamımı sürdürürüm, sürdürürüz umarım. iyi geceler arkadaşlar :)

şu an sadece oturup bekliyorum ve neyi beklediğim hakkında hiçbir fikrim yok. ne düşündüğüm ne yapacağım hakkında da bir fikrim yok. bi arkadaşa gel oturup bi çay içip iki muhabbet edelim demek istiyorum ama bu sıralar her biri ayrı alemdeler. ve genellikle konuşulan konular hep ilgi alanım dışında oluyor. şu an başka şehirde bulunan arkadaşlarımı cok özledim. onlarla çok farklı bir iletişimimiz vardı. farklı görüşlere sahip olsak bile çok güzel verimli muhabbetlerimiz olurdu. dinden, ilimden, bilimden, edebiyattan, güncel olaylardan, hayattaki amaçlarımızda konuşur, geleceğe dönük planlar yapardık. ama şu an etrafimda pek öyle insan yok herkes günü birlik yaşıyor belli bi amaç yok. ve bende gün gectikçe amaçsızlığa doğru gittiğimi hissediyorum. geçen günlerimden verim alamıyorum. dönem neredeyse bitmek üzere ve ben bu yarım dönemde de olsa kendime ne kattım diye düşünüyorumda sadece bir hiç. en çok boş zamanlarımın olduğu bu dönemin en verimli geçmesi gerekirken bomboş geçiyor. nereden ve nasıl başlayayım bilmiyorum ama artık birseyler yapmam gerek. hayallerimiz hayal olarak kalmasın arkadaşlar. bu hayatı bir kere yaşayacağız en azından hakkıyla yaşayalım. yaşlandığımız zaman geriye dönüp baktığımızda dolu dolu bir geçmiş bırakalım. genç olmak büyük bir nimet bunun farkında olup yaşamlarımıza daha iyi bir yön verme ümidiyle..

bugün beni üzen bir bilgi aldım.İnsan üzgün iken etrafında kimseyi istemiyor. sahili gezmek istedim içimdeki sıkıntıdan bir parçada olsa uzaklaşabilmek için ama vazgeçtip kitapçıya gittim. şöyle bir baktım pek kimse yoktu. ama dikkat edin mağazalar cafeler tıklım tıklım. neyse biraz gezindim üst kata çıktım şiir kitapları arasında buldum kendimi. 2 şiir kitabı aldım. ne zaman kitap alsam sebepsiz mutlu oluyorum ama o an mutlu değildim. yurda geldim biraz dinlendikten sonra aldığım kitapları karıştırmaya başladım. en sevdiğim müzikleri açıp kahvemi de ortak ettim geceme. mutluluğu o an hissettim bütün yorgunluğum gitti. bir süre sonra şairin cümleleri arasında kaybolduğumu hissettim. kaybolmaktan keyif aldığım en güzel yer kitaplar ve müzikler. bazen uzun süre ayrı kalıyorum kitaplardan. haftalarca müzik dinlemediğim oluyor. arada böyle olması daha iyi diye düşünüyorum. özlem duyuyorum daha hevesle okuyorum daha hevesle dinliyorum. şu an yağmur yağmasını isterdim ortama biraz romantiklik katardı :) öyle işte arkadaşlar. sözlerimi bitirirken sizlere loreena mckennitt in dark night of the soul şarkısını dinlemeyi öneririm. huzurlu geceler.

okulda en çok huzurlu olduğum yer kütüphane. tamam öyle ahım şahım bi kütüphane değil ama kitaplarla iç içe olmak hep mutlu etmiştir beni. bazen okumasam bile kitaplara dokunup onları incelemek bile mutlu ediyor beni. derslerden dolayı pek gidemiyorum ama her günümü orada geçirsem bile sıkılmam diye düşünüyorum. İlerde evimin bir bölümüne kitaplık yaptırıp okuduğum ve okumak istediğim kitaplarla doldurucam. kitapları sevmek bence çok büyük nimet ne zaman yalnız hissetsem en büyük tesellim oluyorlar. bana kitap sevgisini şiir sevgisini aşılayan babama teşekkür ederim. kendisi çok sever kitap okumayı şiir yazmayı. ne zaman kitap alsam benden önce okur bitirir. evde babama hediye alınacak olursa ilk olarak kitap gelir akla. bu çok güzel bir duygu. kitapları sevin arkadaşlar. okudukça ufkunuzun genişleyip hayatı daha farklı görmeye başladığınızı hissedeceksiniz. olayları farklı açılardan görüp yaptığınız yorumların kalıplaşmış değilde öznel olduklarını fark edeceksiniz. herkes olmaktan çıkıp kendiniz olacaksınız.✌