severek ayrılmak nasıl bir duygudur bilir misiniz? ağlaya ağlaya git demek. sırf canı yanmasın diye ondan uzaklaşmak. sırf canım yanmasın diye benden uzaklaşması. oysa ki ben ilk defa birini sevmiştim bu yaşıma kadar. annenin çocuğuna olan sevdası gibi , ama biz anca zifiri karanlıklardan gülümsedik birbirimize. neden anlaşamaz ki insan, severken? en uzağındayken kokusuyla uyanmak nedir bilir misiniz? gülüşü geldiğinde aklınıza sımsıcak nasıl olur ki insanın içi? yan yanayken sana da uzaktan bakmak. İçinde fırtınalar koparken , sımsıkı sarılmak isterken kaçamak bakmak. biz çok sevdik ama birbirimizin hayatlarında son durak olamadık. nasip değilmiş demek gerek ama insan diyemiyor...

çok güzel yazmışsın. yüreğine sağlık !

bir çok kişi simdi seven insan sevdiğini bırakmaz kafasında. ama öyle değil bende bunu geç fark edenlerdenim çok seversiniz ama hayatlarınız uyuşmaz çok seversiniz ama düşünceleriniz uyuşmaz, şartlar-şurtlar derken birde bakmışız herşey bitmiş bile çoktan. sonra sevgi sonra aşk en sonda alışkanlıklarda bitince geriye hiç birşey kalmiyor biten ilişkiden. söylenecek tek söz kaliyor hayırlısı be gülümm.

tanıyorum seni :)

tanıyorum seni :)