ve bir gün öyle biri çıkar ki karşınıza tüm hayatınızı mahveder ama yine de yanınızda olsun istersiniz... İhtimal yoktur artik birarada olmanin ama gonul dinlemiyor... sahi onu napicaz? nasıl yasayacaz bi yanimiz hep eksik...altı açık ayakkabı gibi kaldım ben onsuz... ayaklarima her adımda tas batıyor ...

öğrenilmiş çaresizlik diye buna derim ben..

yaşanılmış çaresizlik diyorum ben buna

bazen çok acıtıcak o taşlar bazen de ayakların kuma basar gibi olucak ama sonradan birgün uyancaksın diyceksin ki hepsi bitti işte o zaman hayattan tat alıcaksın

o nasıl bi tespit öyle geçmişime götürdün beni 😔

geçmiş acılarla doludur hep ama şuan ben gelecegimde acı gecmisim diyebileceğim zamanları yaşıyorum... umarım hızlı akar bu zaman... rabbim hepimizin yardımcısı olsun...

aminn 🙏