bu akşam çok utandığım bir olaya şahit oldum. şöyle anlatayım. az hava almak için dışarı çıkayım dedim. merdivenlerden inerken son katta elinde çöp poşetleriyle çantası olan bir kız gördüm. kız başını kaldırıp bana bakınca tedirgin oluverdi . hemen alt katta bodrum var girişte. ve girişte epey karanlıktı. onunda verdiği bir korkuyla da olsa gerek.hemen ileriye doğru atıldı, oradan uzaklaşmaya başladı.apartmanın kapısını o anın tedirginliğiyle o kadar sert kapattı ki hala kulağım çınlıyor. yola doğru hızlı adımlarla ilerledi.arkasına bir kaç kez baktığını da gördüm. bende içinin ferahlaması için hafif adımlarla ters istikamete saptım.İnanılmaz bir utanç hissettim içimde. bir iyi niyetin ifadesi olan İyi akşamlar demekten beni ve bizi mahrum bırakan insanlara yazıklar olsun diyorum. o kadar insanları korkutmuşlar ki en ufak bir söylemde dahi bir art niyet bir endişe aranır olmuş ne yazık ki. bütün bayan kardeşlerimiz hepiniz allah'ın bize emanetlerisiniz, emanete hıyanet olmaz dinimizde. çok şükür utancım kendime değil, bir birine su ve toprak kadar gerekli olan insanları birbirinden bu kadar ürkütenlere, bu kadar ayrıştıranlara.

sizin gibi düsünen insanlarin oldugunu bilmek guzel bisey :)