samsun' a geldim geleli dilim şişti resmen. telefonu hiç kapatasım gelmiyordu ilk başlarda ama hattın öbür ucunda ki kişininde bir hayatı vardı demi :) bölümden tanıştığın elemanlarla çok muhabbet edemiyosun haliyle o güvenemiyo sen güvenemiyosun. çay içmeğe oturuyosun bir yere yabancı hissediyosun kendini herkes arkadaşıyla falan. bildin demi o duyguyu ;) aslında bunun olacağını çok iyi bilerek geldim buraya ama ilk haftalar alışmağa zorlandım. zamana bıraktığım arkadaşlık planları o tanışmalar vs bir an önce olsaya keşke :)
hal böyle olunca sürekli bir melankoli var üzerimde. kendi kendime eğlenceler bularak bu haklı melankoliyi uzaklaştırıyorum üzerimden ama nereye kadar…
aranızda beni anlayanlar olduysa selam ederim ;)

as