böyle sevdiğim bir insanı bir süre aradan sonra tekrar görünce istemsiz olarak gülüyorum. bunu yeni fark ettim ve çok güzel birşeymiş meğer. güzelliği ise şurada ben gülünce o insanda gülüyor. ve bunların içtenlikle olması da çok güzel. değer verdiğim insanların hepsi bana değer veriyor. bunu hissediyorum o an. sevdiğim herkes de beni sever mesela. kimi tembelsin, kimi ruhsuzsun, kimi malsın, kimi şusun, kimi busun der ama sever. samimiyetle söylerler bunları da yüzüme karşı. hiçbirine de alınmam. hatta kendimle dalga geçerim bazen onlar da gülerler. İnsanların gülmesi güzel şey cidden içten olduktan sonra. velhasıl kelam samimiyet ve gülümseyebilmek çok güzel bir şey. sevdiklerinizin sözlerine alınmayın. o sözleri kendimize birer yol haritası yapmalıyız bence. hatalarımızı düzeltmek ve daha iyi insan olabilmek için. neyse tuhaf bir yazı oldu. konudan konuya atladın ama oldu ya birşeyler yazdık sonuçta. bir rahatlama geldi.

evvella samimiyet .. hep samimiyet..bu yazi sanki benim içimden geçenler