saat 8:30. alarmın çalmasına 15 dakika var. gözleri kapalı, uyuyor ancak algıları ondan çok önce uyanmıştı. arkadaşı kalkmış, önce perdeleri ardından pencereyi açmış, hazırlanmış, kapıyı kilitleyip çıkmış, başka bir kapı sert bir şekilde kapanmış, koridordan geçen birkaç kişinin sesini duymuş, araç seslerinin 10 saniyeliğine sustuğu o anda kuşların sesini, yoldan geçen adamın telefonla konuşmasını, poşetin hışırtısını işitmiş ve serin esen rüzgarı teninde hissedince gözlerini açmıştı.

saat 07.15 alarmı çalmadan önce her zamanki gibi beyni yine onu erkenden uyandırmıştı heyecanla omü dedikoduyu açtı ve mesajlarına baktı sonra kalktı hazırlandı bir de baktı ki en sevdiği kıyafeti yıkanmış ama çekmiş küçücük kalmış bunu nasıl giyeceğim diye düşündü ve isyan etti sonra koştur koştur evden çıktı güne iyi başlayamamıştı minibüse koşarken ayağı kaydı az kalsın düşüyordu sonra bir kahve içti ve rahatladı işleri yolunda gitmeye başladı

@ikizler sen olması gerekeni yapmışsın :) eğer rüzgardan sırtım üşümeseydi bende o 15 dakikayı uyuyarak geçirecektim :)