merhaba omü dedikodu ailesi
dün buraya yazmış olduğum anıyı tekrar canlandırdım gözünde yapılan bir kaç yorumdan hareketle bir kaç kanıya vardım.
evet ben düşmekten yara almaktan bana bir şey olmasından canımın yanmasından çok korktum.yaşamak istedim çünkü daha çocuktum ne yaşamıştım ki ne tecrübem vardı ne derdim sıkıntım.tek derdim oyundu benim .suan hayatta yaşadığım zorlukları düşünüyorum da yine aynı durum olsa tekrar aynı duyguları yaşardım.o zaman aklıma yaşamın zorlukları değil kıymeti gelirdi.insan sonsuz olmak istiyor sonsuz olduğunu bildiği düşündüğü şeyler huzur veriyor.mesela bir deniz ucu bucağı görünmüyor nerede bitiyor düşünmüyorsun baktıkça bakasın geliyor yine gök yüzü bakıyorsun sınırsız sonsuz huzur veriyor o sonsuzluk.yaşamakta böyle bir şey ölüm aklına ancak karşı karşıya kaldığında birisinin ölümünü duyduğunda geliyor ama sonra akıldan çıkıp yaşamaya o anları unutmaya başlıyorsun zaman sonsuz sınırsız geliyor.

ölümden de korkma çünkü ruhumuzda sonsuz.sorun burada nasıl yaşadığımız.korkacaksak yanlışlarımızdan korkmalıyız.

en çok da hazır olmadığımı bildiğim için korkuyorum @thyke ne kadar boş yaşadığımı düşünüyorum sorumluluklarımı aksatıyorum çok kaliteli bir hayat yaşamadığımı bildiğim için o sonsuz yaşamda ektiğimi biçmekten az mahsul elde edeceğimi bildiğim için korkuyorum

benim de korktuğum nokta😑