öleceksiniz,
ne kadar yaşamış olursanız olun, tek başınıza, yalnız, bir sabah öleceksiniz.
hayat devam edecek. birileri sevgilisinden ayrılacak, saatler geriye alınacak. hayat siz olmadan devam edecek.
en kötüsü adınızı hatırlayan son kişi öldüğün de, hiç doğmamış olacaksınız.
belki bir mezar taşından ibaret kalıcak adınız bakanlar kim olduğunuzu bile merak etmicek iyi bir insan belki gelip birazcık su dökücek mezarınıza ve orda çürümekten başka hiç birşey olmucak elinizde.yarın güneş doğucak insanlar yataklarından dün hiç bişey olmamış gibi kalkıcak tabi bu hafıza silinmesi çok sürmücek dünden kalan bütün herşey bi anda o beyninize sıfırdan yerleşicek ve bütün gününe yayılacak ve canını sıkmaktan başka hiç birşeye yaramıcak benim nacizane fikrime kalırsa mutlu olmamak için elimizde hiç bir gerekçe yok çünkü mutluluk bu hayatta gerçektende paylaştıkça çoğalan nadir şeylerden biri tıpki sevgi gibi beni az çok bilirler beni okuyanlar biraz damardan girerim bazen kısmende tavsiye veririm ama bu yazım çok ayrı bişey dostlar yarın güneşin o parıltısının yüzümüze vuracağının bir garantisi yok o yüzden son dakikanıza kadar bu hayatı zevkle ve mutlu bir şekilde geçirin sizi yoran insanlardan uzaklaşın sizi üzen şeyleri atın bir kenara biliyorum bazı acılar geçmez hep içinizde kalır tıpkı benim içimdeki acılar gibi ama mutluluk herşeye ilaçtır ve reçetesiz satılır hepinizi seviyorum mutlu olun be dostlar...

ölüm ne o kadar uzakda ne o kadar yakında bazen canımızı hiç olmayacak sebeplere üzüyoruz ki gerekmiycek insanlara takıyoruz değerini bilmiyoruz hayatın insan başkaların dan önce kendine değer vermeli çünkü kendine verdiğin değerin seni sonunda üzmez mutlu olmak için sebepte aramaya gerek yok aslında yaşadığının her an senin için bi sebep

@Aranizdanbirii bazıları buna kendini beğenmişlik diyor ama aslında hiç alakası yok bu hayatta varlıgın sana kalan tek şey geri kalan herşey ve kişiler sadece eklenti yerleri dolabilir de boşalabilirde ama yapa yalnız bir odada en yakın dostun yine kendisindir

kendini beğenmişlik diyebilirler ama hiç öyle biri değilim sadece hayatım da kime değer verdiysem karşılığı o değerin en düşüğü üzüntü oldu ve ben bunu her zaman yaşadım senin dediği ben 6-7 yıl önce demistim insanın en iyi arkadaşı dostu kendisidir diye ve şuan iyi anlıyorum o cümlenin ne kadar doğru olduğu

@Aranizdanbirii sonuna kadar hak veriyorum umarım bir gün bizimde yüzümüz güler bu konuda

inşallah

kardeşim, mutluluk klasik ve gerçek olarak elde edince kaybolan birşey. romantik değil de realist bir çerçevede resmini çizersek, insanın yaşam amacına ulaşmasında zihin tazeleyici bir uyuşturucu. paylaştıkça çoğaldığına(sosyal yapıları şekillendirecek forma) inanmıyorum.çünkü öyle olabilmesi için aynı amaca hizmet etmesi gerekir ki toplumsal bilinç tarafından içselleştirilsin. ayrıca hiçbir canlının mutlu olmak için yaşadığını düşünmüyorum.acı ise bir gerçektir, aslolan budur. yaşam zordur çünkü mücadele etmek mecburiyetini bünyesinde barındırır, mücadelenin getirisi de yorgunluk, zorluk, bezginlik gibi hoşnutsuzluk yaratan hislerdir. İşte tam da burada müthiş bir felsefe yatar, çünkü acıya en dayanıklı olanların tırmanabildiği yamaçta, doğal seçilim iş başındadır yine. dağın eteklerindeki çöplüğün kokusuna dayanamayanlar sindirilmiş kişilikleriyle felçli gibi itaatkar kaderci bir şekle kımıldamadan orada duracaklar ve ömür boyu hoşnutsuz kalacak. özgür ve mücadeleci beyinler ise önce korkularını yenip toprak yani hayat kokan zirveye ulaşanlar olacaktır. burdaki zirve dışsal değil içsel bir zirvedir. bu arada dağın eteği niye çöplük ki diye merak eden olursa henüz sadece kompleks sembolik algoritma kurabilmiş hayvanlar olduğumuz içindir. sonuç olarak bazen yorgunluktan mideniz bulansa bile akıl sınırları içindeyseniz çektiğiniz acılar mutluluk narkozuna ödediğiniz vergilerdir. ve en nihai tâbi sonuç ise, gerçekliğin menşei olan dengedir. dengenin içindeki dengeyi keşfetmek ise evrensel aklın sırlarına ne derecede vakıf olunabildiğini. ile ilgili. dengeli olun :)

her konuda tedbirli olmalıyız, ancak; severken tedbirli olmak gerçek mutluluk için en zararlısıdır. russell ın bu sözü aklıma geldi yorumunu okuduktan sonra aslında basit birşeyken bunu bu kadar zorlaştırmanın hiç kimseye bir yararı olmaz inancındayım.mutluluğa suni bir uyuşturucu diyorsun ama hepimiz doğuştan buna bağımlı birer canlıysak peki ?

sana doğada otların arasında kamufle olmuş bir hayvanı ifşa eden bir görme duyusu değil ki mutluluk dostum. tüm yetilerin bir amaca hizmetkar olmalıdır.bazıları yan ürün gibi yakıştırmalarla konunun derinliğini bir çırpıda kapatır ancak hakikat böyle değildir.her insanın arzu ettiği bir dünya çevre modeli vardır,bir gelecek hayali vardır. hepsi birbirinden farklıdır. tüm bu durumları etkileyen, birey dışında yada değil, gerçekliğe şekil veren güçlü kişiler vardır. hal böyle olunca arzularla gerçekler çatışıyor ve arzunun doğasında barındırdığı çılgın gücü bir kanalla "katheksis" durumuna

..geçiyor. bunun adına da hayal diyoruz. niye bunu anlattım, çünkü hayallerimiz de peşinden mutluluk getirebilme potansiyeli olan dinamik oluşumlardır. aslında hayalden girerek demek istediğim şu,mutluluğun da bencil formları olabilir. kutsamamız gereken kesinlikle mutlu olmak değildir.son sorun çok hoşuma gitti bu arada. doğuştan bağımlı mıyız? çok karışık bir yere değinmişsin :) daha çok düşünmem lazım:)

bilimsel çok açıklayıcı konuşuyorsun ama bazı durumlarda fizyolojik olarak hissetmemize gerek yok mutluluk bazen ufacık bir köpek yavrusuyla gelir işte gözünün önündeki otları kaldırdığın zaman o mutluluğu hissediyorsun hayat karşına neler getirir neler getirmez bilemem ama mutluluk senin yaşam meyven ve onsuz olmuyor be aga

mesaja cevap veremiyorum @w4silo

@LorneMalvo nasıl ileişim kurcaz ?

mesajınıza tıklayınca hata oluştu diyor

@LorneMalvo ahmtktly instagram adresim istersen burdan ulaş

instagram kullanmıyorum ki :(

@LorneMalvo sorularını ve merak ettiklerini azda olsa gidermem için bi şekilde ulaş :(

s,teye giremedim kusura bakmayın :(

bir arkadaşım yardımcı oldu,çok teşekkür ederim size de.